بررسی نقش هنر در روانکاوی

هنردرمانی شامل واسطه های هنری است که از طریق آن درمان جو می تواند درون خودرا آشکار نماید و درمانگر نیز در مقابل، قادر است رفتار او را تجزیه و تحلیل و ارزیابی کند «هنر» میتواند ظهور تجارب و احساسات درونی را سبب شود. تجارب و احساسات درونی ای که گاه به شکل بینظم ممکن است ابراز شود؛ در فرآیند هنر، به شکل منظم تری خود را نشان می دهند. مواد هنری، وسایل قابل لمسی را در اختیار ما می گذارند که جنبه های آگاهانه و ناآگاهانه فرد را نشان می دهند. این واسطه های هنری در واقع بهانه ای است که درمانگر بتواند درمانجو را مورد مطالعه قرار دهد.یکی از ویژگی های هنر درمانی این است که امکان کار با گروه های مختلف را فراهم می سازد و تمامی گروه های سنی از کودک تا مسن را تحت پوشش قرار می دهد. براساس نظریه هنردرمان ها، کارهنری علاوه بر بالفعل کردن توانایی های درونی فرد، تعادل وهماهنگی بین انرژی های فیزیکی و احساسی ایجاد می کند و فعالیتی التیام آور و تسکین دهنده است