بررسی نقش پایداری نوآوری سازمانی بر عملکرد سازمان(مورد مطالعه: کارکنان شعب بانک پارسیان در شهر رشت)

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 557

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MLABCONF01_093

تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1400

چکیده مقاله:

در محیط امروزی که به سرعت در حال تغییر و پویایی است، یک عنصر مثبت برای موفقیت سازمانی و توسعه توانایی بقا در میان یک محیط کاملا رقابتی، تقویت نوآوری می باشد. موفقیت محصولات نوآورانه به منبع مزایای رقابتی بلندمدت شرکت تبدیل می شود که می تواند عملکرد شرکت و ارزش های مشتری را بهبود بخشد و هزینه ها را کاهش دهد. نوآوری سازمانی پایدار که شامل نوآوری در محصول، نوآوری در فرایند و نوآوری اداری می شود، برای افزایش بهره وری در شرکت ها از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است و جهت استراتژیک لازم را برای سازمان ها فراهم می کند تا بتوانند در سطح بین المللی عمل کنند. نوآوری یک سازمان را قادر می سازد تا به طور مناسب تری به تغییرات محیط پاسخ دهد و توانایی های خود را برا ی ایجاد و حفظ مزایای رقابتی توسعه دهد. به این ترتیب، نوآوری تمایل دارد که نقش مهمی در به وجود آوردن پیشرفت در عملکرد سازمان داشته باشد. سرعتی که نوآوری در آن اتفاق می افتد فرصت هایی را برای کسب سهم بیشتری از بازار و در نتیجه درآمد و سودآوری بیشتر فراهم می کند. این پژوهش با هدف بررسی نقش پایداری نوآوری محصول، نوآوری فرایند و نوآوری اداری بر عملکرد سازمان انجام گرفت. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان شعب بانک پارسیان در رشت، به تعداد ۵۵ نفر می باشد که به روش سرشماری همگی مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است و برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیات از روش مدل یابی معادلات ساختاری و برای اجرای آن از نرم افزار Smart-PLS ۲ استفاده شد. نتایج نشان می دهد که پایداری نوآوری سازمانی تاثیر مثبت و معناداری بر عملکرد سازمان دارد. یافته های این تحقیق به بانک ها کمک می کند تا با تدوین استراتژی های مناسب و ترویج نوآوری سازمانی پایدار، عملکرد خود را ارتقا دهند.

نویسندگان

غزل صف آرا

دانشجو ی کارشناسی ارشد مدیریت استراتژی ک، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، ایرا ن

رضا اسماعیل پور

دانشیار گروه مدیریت، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، ایرا ن

محمد دوستار

دانشیار گروه مدیریت، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، ایرا ن