تحلیل نقش عوامل طبیعی بر پایداری سکونتگاه های روستایی شهرستان زنجان

عوامل طبیعی همواره در طول تاریخ در نحوه استقرار، نوع معیشت، و بخصوص در پایداری سکونتگاه های روستایی موثر بوده و همچناننیز به چشم می خورد. در این بررسی از ۷ عامل طبیعی (اقلیم، ارتفاع، شیب، گسل، رودخانه، زمین لغزش، لیتولوژی) جهت برآورد اثراتآن ها بر روی پایداری سکونتگاه های روستاهایی استفاده شد، که پایداری فضاهای روستایی در ابعاد مختلف می تواند نقش موثری درتوسعه منطقه ای و ملی داشته باشد. تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش عوامل طبیعی در پایداری سکونتگاه های روستایی در شهرستانزنجان می باشد. این تحقیق از نوع کاربردی و عملی و روش آن توصیفی- تحلیلی بوده و داده های بدست آمده از طریق مطالعاتکتابخانه ای و میدانی و به کمک نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافی (ARC GIS) جهت شناسای و پهنه بندی کلیه سکونتگاه های روستایی شهرستان زنجان مورد پردازش قرار گرفت. بنابراین طبق نتایج بدست آمده، میزان پایداری سکونتگاه های روستایی منطقه یمورد مطالعه به لحاظ عوامل محیطی- اکولوژیکی در سه سطح پایدار، با ۱۰۶ روستا (۳۲) درصد و نیمه پایدار با ۱۴۸ روستا (۴۴)درصد و در سطح ناپایدار با ۸۰ روستا (۲۴) درصد قرار گرفته است. لذا توجه اساسی و جدی به این عوامل جهت حفظ پایداری وجلوگیری از تخلیه روستاها و ممانعت از هدر رفتن سرمایه، در هر نوع برنامه ریزی از الزامات ضروری است.