تنوع بخشی فعالیت های اقتصادی و توسعه پایدار روستاها (مطالعه موردی روستای نیماور)

روستا و اقتصاد روستایی از بدو پیدایش تاکنون قرابت زیادی با کشاورزی و زیربخش های آن بویژه زراعت و باغداریداشته است تا جایی که این نزدیکی را در تعاریف ارائه شده از روستا نیز میتوان شاهد بود. شکل گیری چنین ساختاراقتصادی ویژگی های فراوانی دارد و مهمترین آنها عدم تنوع در زمینه های شغلی و محدودیت منابع درآمدی بهکشاورزی و زیربخش های آن است که با توجه به سیر تحول و تکاملی فضاهای روستایی چالش هایی را در ابعاد مختلفزندگی روستایی سبب شده است. در قالب الگوی توسعه پایدار، پایداری معیشت و امنیت اقتصادی در نواحیروستایی اهمیتی بسیار اساسی دارد زیرا از طرفی باید با افزایش کارآیی، میزان بهره وری از ظرفیت ها و توان های بالقوهو بالفعل موجود در فعالیت های اقتصادی را افزایش داد و از طرف دیگر جهت تضمین استمرار معیشت، ایجاد اشتغال ودرآمد اقدام به متنوع سازی فعالیت های اقتصادی در فضاهای روستایی نمود. اتخاذ چنین راهبردی از طریق کارکردهایخود در شرایط نامساعد طبیعی و انسانی، پایداری سکونت را در این نواحی تضمین خواهد نمود. اقتصاد روستاییروستای نیماوربه واسطه تک محصولی بودن در سالهای اخیر با چالش هایی در ابعاد محیطی، اقتصادی، اجتماعی روبروشده است که این چالش ها وضعیت نامطلوبی را در عرصه های مختلف روستانشینی سبب شده است. در این مقاله بهبررسی این مساله و نقش تنوع فعالیت های اقتصادی در توسعه پایدار منطقه پرداخته شده است. به منظور دستیابی بهاطلاعات موردنیاز جهت سنجش فرضیه و متغیرهای مورد تحقیق، از روشهای پیمایشی ومیدانی بهره گرفته شده وداده های به دست آمده با استفاده از نرم افزارهای Excel و Spss جهت انجام آزمون های معناداری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج به دست آمده در این تحقیق نشان دهنده آن است که عدم تنوع در فعالیت هایاقتصادی خانوارهای مورد بررسی در منطقه مورد مطالعه شرایط نامساعدی را برای خانوارهای دارای چنین ویژگیسبب شده است درحالی که خانوارهای دارای تنوع منابع درآمدی در بخش های کشاورزی وضعیت به نسبت مطلوبتریرا در شاخص هایی چون آموزش، ثبات درآمدی، کیفیت زندگی، دارا بوده اند.