نگاهی به جایگاه و نقش آموزه های قرآنی و اخلاقی در سلامت فردی و اجتماعی

یکی از دغدغه های جدی برای انسانها در همه دوره های تاریخ و در گستره حیات فردی و اجتماعی، سلامت جسمی و روانی بوده است. در آموزه های دینی و به ویژه در قرآن کریم که از ناحیه خالق متعال و برای هدایت و سلامت دنیوی و اخروی انسان ها، نازل شده است، آموزه ها و معارف ارزشمند و جامعی درباره سلامت و به ویژه سلامت روانی و اجتماعی، بیان شداه است. التزام به دستورات و آموزه های قرآنی و اخلاقی زمینه ساز سلامت فردی و اجتماعی است. اخلاق (چه فردی، اجتماعی و الهی) جنبهای بنیادی و فراگیر در فعالیت های انسان دارد و از عوامل مهم در سلامت روانی افراد است. پژوهش حاضر با هدف تبیین جایگاه اخلاق در زندگی و نقش آن در سلامت روان، انجام شده و با بهره گیری از روش توصیفی – تحلیلی و اسنادی۔ کتاب خانه ای، به تبیین نقش التزام به دستورات اخلاقی و قرآنی در سلامت روان و سلامت اجتماعی پرداخته است. نتایج نشان میدهد التزام به آموزه های قرآنی و اخلاقی در همه عرصه های زندگی اجتماعی جایگاهی تعیین کننده دارد و بدون التزام اخلاقی پایه های زندگی متزلزل بوده و حیات معقول و رضایتمند شکل نمی گیرد و تضمینی نیز برای سعادت ابدی وجود نخواهد بود. نمودهای اخلاق در آموزه های دینی، بسیارند اما ارتباط کلامی و غیر کلامی نیکو، صبوری، سعه صدر و وفای به عهد و راستگویی و صداقت و همچنین تلاش برای اصلاح روابط اجتماعی، التزام به نیکوکاری، فداکاری، مثبت اندیشی و مثبت نگری، پرهیز از آلوده شدن به شعله های سردحسادت،پرهیز ازغفلت،اختلاف و مجادله حفظ آبروی مومنین پرهیز ازخودبرتربینی واجتناب ازنفاق و دورویی ازمصادیق مهم اخلاق دراموزهای دینی به ویژه درقران کریم است نکته دیگراینکه التزام معرفتی وعملی به آموزه های اخلاقی نقشی سترگ درسلامت روحی روانی افراد دارد