ارکان سلامت اجتماعی و معنوی از منظر قرآن و روایات بر اساس حکمت متعالیه

رسیدن به سعادت فردی و اجتماعی مهم ترین اصلی است که در بین همه مکاتب و ادیان، بدان توجه شده است که برای رسیدن به آن همواره برنامه هایی را تنظیم کرده اند. دین مبین اسلام نیز بیش از پیش بر این مهم صحه گذاشته است و ریشه سعادت را در سلامت فرد و اجتماع میداند که در متون دینی (به خصوص قرآن) و کلام معصومین علیهم السلام بر مواردی تاکید شده است.قرآن اقیانوس بیکران معارف است. پرداختن به همه ارکان آن امری بس دشوار است؛ از این رو برخی از ارکان فلسفی و حکمی قرآن که تضمین کننده سلامت اجتماعی و فردی است با توجه به قواعد حکمت متعالیه کنکاش می شود که برخی از آنها بدین قرار است: اصلاح مزاج جسمانی و مزاج روحانی، آداب انعقاد نطفه و حالات پدر و مادر، نیاز مبرم اجتماع به مربی کامل و مکمل و اهمیت تزکیه و تعلیم، عقلانیت و اخلاق مداری. در این نوشتار سعی بر آن است بررسی و کنکاش شوند که با روش تحلیلی - توصیفی این نتیجه حاصل شد که سلامت اجتماعی براساس یافته های قرآن و حدیث در گرو اعتدال مزاج جسمانی و روحانی افراد و حفظ محیط زیست همچنین احیای اصول قرآنی همچون عدالت اجتماعی، امر به معروف و نهی از منکر و سیر تربیتی و آموزشی قرآنی و... میسر می شود.