اهمیت ساختارهای حاکمیتی در تحقق سلامت معنوی واجتماعی (با تاکید بر ساختارهای اساسی حاکمیتی جمهوری اسلامی ایران)

ساختار رهبری که یکی از مهم ترین ساختارهای حاکمیتی در جامعه اسلامی و به خصوص جامعه شیعی است، از امور بسیار مهم و اثرگذار بر مسئله سلامت معنوی و سلامت اجتماعی به حساب می آید. سلامت معنوی آن گاه که در اولویت امور و دستورات ساختارهای موجود در حکومت قرار بگیرد، ضریب تحقق سلامت اجتماعی را دوچندان می کند و بر بسیاری از معضلات و مشکلات ناشی از نبود سلامت معنوی (بیماری معنوی)جامعه فائق خواهد آمد. امری که نبودش در زندگی مجازی و ماشینی امروزه انسان غربی بسیار خودنمایی می کند و او را تشنه سلامت معنوی کرده است و گاه به سبب اشتباهش در انتخاب مسیر درست به ورطه سخت تر و گسترده تر مکاتب معنوی و عرفانی منحرف می افتد. نوشتار پیش رو با هدف تبیین میزان اهمیت ساختارهای حاکمیتی و به خصوص ساختار رهبری در محقق کردن سلامت معنوی و اجتماعی جامعه، به تحلیل ابعاد آن و موضوعات دخیل در آن می پردازد و موفق عمل کردن این بخش از جامعه هدف پژوهش رادارای تاثیرات بزرگی برحل مسئله سلامت معنوی و اجتماعی افراد زیست جهان مدنظر می داند بدیهی است که روش این مقاله همان روش تحلیلی وپردازش اطلاعات تهیه شده ازمنابع مکتوب و غیرمکتوب موجود درباره موضوع پژوهش است