بررسی تطبیقی تفسیری آیاتی از قرآن مبنی بر فطری بودن اخلاق و آیاتی دال بر اکتسابی بودن آن با تکیه بر نظریه قابلیت تغییر اخلاق

اخلاق در کتاب آسمانی قرآن بسیار پر رنگ می درخشد و از جایگاه علمی رفیعی در حوزه معارف دینی برخوردار است. اخلاق در لغت به معنای طبیعت، سرشت و مجموعه ای از ویژگی های ثابت در نهان انسان است. با توجه به اینکه در آیین اسلام و کتاب آسمانی قرآن، اخلاق مورد تاکید و مبنای تعالیم آن است، پرداختن به مبحث اکتسابی و فطری بودن اخلاق و بررسی آن در آیات قرآن ضروری است. تعدادی آیات قرآن از طبیعی و ذاتی بودن خلقیات سخن گفته است. بسیاری از آیات نیز مستقیم و غیر مستقیم بر اکتسابی و تغییر پذیری اخلاق دلالت دارند. با توجه به اینکه به نظر می رسد، ظاهر آیات نوعی تضاد در موضع گیری نسبت به اخلاق دارد، این پرسش مطرح است که: آیا با بررسی تطبیقی بین دو دسته آیات مذکور و مراجعه به تفاسیر می توان به نتایج روشنی در این زمینه دست یافت؟در زمینه اخلاق کتاب ها و مقالاتی به رشته تحریر در آمده است، ولی این مسئله موضع گیری به ظاهر متفاوت آیات نسبت به اخلاق از اموری است که کمتر به آن پرداخته شده است. در پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و ابزار کتابخانه ای و با مراجعه به تفاسیر و نظرات مفسران دریافتیم: آیاتی که در ظاهر بر فطری بودن اخلاق دلالت دارند در مقایسه با آیاتی که بر اکتسابی بودن آن تاکید می کنند، جمع بندی آنها امکان پذیر خواهد بود.