بررسی عصیان اسحاق بن احمد سامانی ۳۰۱( ه.ق.)بر اساس مکتوبات تاریخی و سکه های منصوب به وی

سامانیان، یکی از خاندانهای بزرگ ایرانی بوده، که بر بخشهای وسیعی از سرزمین ایران حکومت میکردند. تاریخ نگاران حکومت سامانی را به پنج دوره، شامل: دوران حاکمیت محلی و استقرار آغازین، دوران تثبیت و اقتدار در منطقه ماوراءالنهر، دوران طالیی و رستاخیز فرهنگی-تمدنی نصر دوم، دوران تنزل اقتدار سیاسی- نظامی و دوران فروپاشی و اضمحلال تقسیم کرده اند. در دوره سوم، یا دوران طلایی و رستاخیز فرهنگی- تمدنی نصر دوم، دولت سامانی در اوج اقتدار خود قرار میگیرد، اما این دوره در شروع خود با شورشها و عصیانهای فراوانی رو به رو بوده است، که اولین آنها شورش اسحاق بن احمد، عموی امیر نصر بن احمد سامانی ۳۳۱-۳۰۱( ه.ق( است. سکه ها، به عنوان مدارکی هستند که نقاط تاریک و مجهول تاریخ را روشن و نمایان می سازند؛ با توجه به سکه های اسحاق بن احمد میتوان به اهمیت شهرها و قدرت اقتصادی منطقه در موقعیت بحران و انتقال قدرت، رابطه اسحاق با خلیفه بغداد و حوزه حکومتی و اختیارات وی پی برد. متاسفانه تاکنون تحقیق جامع و کاملی بر روی سکه های سامانی و زیر مجموعه آن انجام نشده، این مقاله بر آن است به معرفی سکه های معرفی نشده اسحاق بن احمد بپردازد و اوضاع سیاسی و اقتصادی روزگار نصر بن احمد را در بدو حکومت و زمینه های شورش اسحاق بن احمد از قدرت یابی تا فرونشاندن عصیانش، توسط نصر بن احمد را بر اساس سکه های موجود بررسی نماید.