سیاست خارجی در فرایافت پساواقع گرایی؛ فراز و نشیب های مکتب تحلیل
محل انتشار: فصلنامه راهبرد، دوره: 12، شماره: 1
سال انتشار: 1383
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 153
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CSRA-12-1_023
تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1400
چکیده مقاله:
تا پیش از آنکه در سال ۱۹۵۴، اسنایدر و همکارانش طرح مفهومی خود را پیرامون «تصمیم گیری سیاست خارجی» ارائه کنند، روابط بین الملل در سیطره رویکرد واقع گرایی بود -که با تکیه بر دولت محوری و ضرورت حفظ بقای دولت در محیط آنارشیک بین المللی، به عوامل داخلی صرفا در حدی که به قدرت واحدهای سیاسی در معادلات بین المللی مربوط بود، اهمیت می داد- و از این رو، دولت ها جعبه های سیاهی قلمداد می شدند که مهم نبود در درون آنها چه می گذرد و آنچه که رفتار واحدها و تعاملات میان آنها را در نظام بین الملل شکل می داد، بیشتر به محیط خارجی برمی گشت
نویسندگان