ارزیابی پتانسیل های تبدیل شدن یک منطقه به پارک علم و فناوری

اقتصاد دانش بنیان به طور مستقیم مبتنی بر تحصیل، تولید، توزیع و به کارگیری دانش در تمامی فعالیت های اقتصادی است. در حال حاضر دست یابی به اقتصاد دانش بنیان از الزامات همه کشورها در دنیاست. دراین راستا یکی از راهبردهایی که تجربه موفقی را برای بسیاری از کشورهای توسعه یافته مبتنی بر اقتصاد دانش بنیان به همراه داشته، تشکیل و گسترش خوشه فناوری، مناطق ویژه یا کریدورهای علم و فناوری است. منطقه ویژه علم و فناوری مجموعه ای متمرکز از دانشگاه ها ، پارک های علم و فناوری، مراکز تحقیقی و پژوهشی، شرکتهای با فناوری برتر و ... است که در یک فضای جغرافیایی و در یک منطقه اقتصادی با مدیریت متمرکز و ساختار حقوقی خاص تشکیل و به تولید محصولات و خدمات دانش بنیان می پردازد. هدف این پژوهش تعیین الزامات مورد نیاز برای تشکیل مناطق ویژه و یا همان کریدورهای علم و فناوری با تاکید بر اقتصاد دانش بنیان است. بر اساس نتایج مهمترین الزامات شکل گیری منطقه ویژه علم و فناوری پارک علم و فناوری، دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی، سرمایه انسانی، زیرساخت ها و ... است. این پژوهش به بررسی مناطق شهر تهران برای تبدیل شدن به منطقه ویژه علم و فناوری پرداخته و نشان میدهد کدام منطقه برای تبدیل شدن به منطقه ویژه علم و فناوری از دیگر مناطق برتری دارد لذا مناطق بیست و دوگانه شهری را مقایسه و به این نتیجه رسیدیم که کدام منطقه تهران بستر مناسب برای تبدیل شدن به منطقه ویژه علم و فناوری را دارد.