آینده پژوهی مشارکت معمار و کودک، براساس تحلیل تجربه بهره برداری کودکان از ارتباطات جمعی دیجیتال در دوران پاندمی
محل انتشار: دوفصلنامه آینده پژوهی ایران، دوره: 6، شماره: 1
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 311
فایل این مقاله در 32 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JIFS-6-1_008
تاریخ نمایه سازی: 5 دی 1400
چکیده مقاله:
هدف:شیوع COVID-۱۹امکان فعالیتهای حضوری و جمعی در جوامع انسانی را کاهش داد و به نا کارآمدی بسیاری از فعالیتهای جمعی مبتنی بر حضور فیزیکی؛ از جمله فرآیندهای طراحی مشارکتی منجر شد. آموزش مجازی در دوران پاندمی، زمینه استفاده کودکان از ارتباطات جمعی دیجیتال را توسعه داد و جایگاه ویژهای برای این شبکهها در زندگی روزمره کودکان تعریف کرد. از این رو، پژوهش حاضر به دنبال آیندهپژوهی و ترسیم چشماندازی به رویکردهای نوین و غیروابسته به حضور فیزیکی در فرآیندهای طراحی مشارکتی، بر پایه قابلیتهای کودکان در بهرهگیری از شبکههای اجتماعی دیجیتال است. روش: ابتدا برای شناخت ابزارهای متداول مشارکت، ویژگی و شیوه بهکارگیری آنها و بررسی نظرات صاحبنظران درباره نقش فضای مجازی در زندگی کودکان قرن حاضر، از روش اسنادی و کتابخانهای استفاده شد. سپس برای بررسی و تحلیل تجربه بهرهبرداری کودکان از شبکههای اجتماعی در دوران پاندمی، از روش توصیفی پیمایشی استفاده شد. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه محققساخته و حجم نمونه مطابق فرمول کوکران، ۳۸۴ کودک و ۳۸۴ نفر از والدین آنها است. برای تحلیلدادهها و اعتبارسنجی یافتهها از آمار استنباطی و نرمافزار SPSS۲۵ و آزمون t تکنمونهای استفاده شد. یافتهها: ارتباطات جمعی دیجیتال منجر به توسعه کارآیی روشهای سنتی مشارکت میشود، زیرا کودکان در بهرهبرداری از شبکههایاجتماعی، توانمند بوده، سریعتر از بزرگترها با نرمافزارها ارتباط برقرار میکنند، به اظهار نظر و مشارکت در بحثهای جمعی مبتنی بر شبکههای مجازی و بهرهگیری از زبان تصویر، علاقهمند هستند و بهرهبرداری از این شبکهها را منحصر به دوران پاندمی نمیدانند. نتیجهگیری: ترسیم آینده مشارکت با کودکان مبتنی بر بهرهگیری از «پلتفرمهای مشارکت آنلاین»، ضمن گشودن چشماندازهای نوین در حوزههای مشارکت، طراحی و برنامهنویسی، منجر به ارتقای کارآیی فرآیندهای مشارکتی شده و بستر اظهار نظرهای جامعتر و هماندیشی کودکان پیرامون مسائل مربوط به آنها را فراهم میکند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهنام به نیا
دانشجوی دکتری گروه معماری، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.
مهران خیراللهی
استادیار گروه معماری، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.
مهدی صحراگرد
استادیار گروه معماری، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.
عاطفه سلطانی فر
دانشیار گروه روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :