بکارگیری تابع زیان تاگوچی برای ارزیابی پایداری واحدهای بافندگی پارچه و طرح ریزی لجستیک روبه درون با ملاحظه فروش از دست رفته پوشاک

در این تحقیق تخفیف مقداری، حمل ونقل رو به درون و رو به بیرون، فروش از دست رفته و نیروی انسانی با هدف حداقل هزینه، حداکثرسازی عملکرد پایداری خرید و حداکثرسازی تعداد شغل های ایجاد شده مدلسازی می شود. بدین منظور ابتدا با تلفیق فرآیند سلسله مراتبی و تابع زیان تاگوچی واحدهای بافندگی از نقطه نظر عملکرد پایداری ارزیابی می شوند و سپس با یک مدل بهینه سازی چندهدفه تصمیمات یکپارچه مرتبط با خرید پارچه، تولید چند مرحله ای پوشاک (برش، فیوزینگ، دوخت و بسته بندی) و توزیع لجستیکی کالای پوشاک تعیین می شود. به دلیل وجود داده های نامطمئن در افق برنامه ریزی میان مدت از تئوری مجموعه های فازی استفاده می شود. نتایج این تحقیق برای بدست آوردن برنامه ی بهینه پارتو به مدیران صنعت نساجی کمک می کند.