دموکراسی دیجیتال و احزاب سیاسی

انقلابی که در فناوری اطلاعات از دهه ۱۹۷۰ در آمریکا پا گرفت، انگاره تازه ای را به دنبال داشت که به سرعت بر همه عرصه های نظری سایه انداخت. ایجاد نخستین شبکه های اطلاع رسانی در کالیفرنیا سرانجام به تکوین جامعه شبکه ای در جهان انجامیده است. این انقلاب تاثیرات متعددی در عرصه های متعدد ازجمله دموکراسی را به دنبال داشته است. از همین رو اخیرا با مفهوم با عنوان دموکراسی دیجیتال روبرو شده ایم. این دموکراسی دیجیتال خود بر سایر مقولات مانند احزاب تاثیرگذار بوده اند. در این راستا، دیجیتالی شدن موجب شکل دادن تاثیرات مثبت و منفی بر احزاب بوده اند. تاثیر منفی آن را می توان تضعیف پیوندها دانست که دموکراسی نمایندگی را از درون تهی شود، چراکه در این سیستم وظیفه و انتظار از احزاب این است که نظرات و منافع شهروندان را به منظور جاری کردن آنها به سیاست مشخص بر پایه خواست مشخص، جمع آوری و ترکیب کنند. هرآینه که شهروندان دیگر احزاب سیاسی را به عنوان کنش گران مشخص و صریح بیان کننده منافع و نظرات خود احساس نکنند، در این صورت برای احزاب انجام وظیفه بنیادین دموکراتیک آنها دشوار خواهد شد. دیجیتالیزم یک فرصت نو، اما درعین حال دشوار برای احزاب سیاسی جهت تغییر شرایط و تقویت پیوند و موقعیت خود با شهروندان است.