بررسی ابعاد ظرفیت نهادی در سازمان های متولی توسعه شهری-منطقه ای؛ مورد: شهرستان راز و جرگلان، استان خراسان شمالی

در سه دهه اخیر، کاربست ظرفیت نهادی در تحقق توسعه پایدار شهری-منطقه ای در راس برنامه ریزی های توسعه ای کشورهای جهان درآمده،با این حال در کشوورهای کترر توسعه یافته ای همچون ایران این مهم همواره مورد غفلت واقع شده، که نتیجا در این قبیل کشورها بسیاری ازفرصت های توسعه ای در محدوده های فضایی از دست می رود. این نهادها به عنوان کارگزاران توسعه نقش بی بدیلی در تحولات فضایی دارند کهدر این پژوهش شهرستان راز و جرگلان مورد مطالعه قرار گرفته تا ظرفیت نهادهای متولی توسعه در آن ارزیابی گردد. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و ماهیت آن کاربردی می باشد. اطلاعات به دو شیوه کتابخانه ای و میدانی گردآوری شده که در بخش میدانی با استفاده از ۴۰۰پرسشنامه که حجم نمونه را کارکنان نهادی تشکیل می دادند ابعاد مختلف ظرفیت نهادی مورد سنجش قرار گرفته است. نتایج پژوهش براساس آزمون t-test تک نمونه ای مستقل با سطح اطمینان ۹۵ درصد نشان می دهد که تمامی مولفه ها دارای میانگین کمتر از حد متوسط (۳هستنده) که نشان دهنده عدم مطلوبیت ظرفیت نهادی در محدوده مورد مطالعه است. در نهایت با توجه به چالش های وضعیت کنونیپیشنهاداتی همچون "بازتدوین مقررات نهادی با توجه به آسیب ها و چالش های موجود در منطقه و ضرورت تغییر رویکرد با توجه به نیازهایبومی هر منطقه" ارائه شده است.