تاثیر تفکر سوفسطائیان بر معماری کلاسیک، مطالعه موردی: معبد پارتنون

بسیاری بر این باورند که اومانیسم، ترجمه به انسان باوری یا انسان محوری، از جمله مکاتبی است که در اواخر قرون وسطی در اروپا مطرح گردید و ظرف مدت کوتاهی عامل اصلی تغییر و تحول در روابط سیاسی، اجتماعی و فرهنگی غرب شد و نهایتا پدید آورنده دوران رنسانس گردید. از آنجا که ریشه ها و مبانی نظری این مکتب فکری به یونان باستان باز می گردد و قرنها پیش از آنکه درایتالیا مسیحی مطرح شود، توسط فلاسفه ای چون پروتاگوراس، هیپیاس و جورجیاس مورد بحث قرار گرفته بود و آنها انسان را معیار اندازه گیری همه چیز و تکیه بر عقل را شاه کلید حل تمامی مشکلات بشر می دانستند، لذا می توان ایشان را به عنوان نخستین اومانیست های تاریخ یاد کرد. پژوهش حاضر در صدد است تا اندیشه مذکور را از منظر معماری و در یک بنای شاخص آن دوران یعنی معبد پارتنون مورد بررسی قرار دهد، از آن جهت که معماری روح زمان است و این مکتب فلسفی در آثار معماری بجا مانده از آندوران نمود عینی پیدا کرده است. روش تحقیق در این پژوهش بصورت توصیفی - تحلیلی بوده و نحوه گردآوری اطلاعات به صورت کتاب خانه ای می باشد. بر اساس مطالعات انجام شده و بررسی های صورت گرفته، تاثیر تفکر سوفسطائیان در معبد پارتنون به صورت ناملموس و در طراحی جزئیات آن بوده است که از آن به عنوان ابزاری جهت تبلیغ و ترویج مکتب فکری مذکور در معماری استفاده شده است.