بومگردی و نقش آن در توسعه پایدار شهری در اقلیم گرم و مرطوب ایران (نمونه موردی: جزیره قشم)

چالشی که در عصر حاضر ذهن برنامه ریزان شهری را به خود مشغول کرده است، توسعه پایدار شهری میباشد که مولفه های مختلفی درشکل گیری و ویژگی های آن دخیل هستند. از جمله این مولفه ها که مرتبط با موضوع پژوهش پیشرو است، "صنعت گردشگری" می باشد، کهوسیله ای برای تحقق اهداف پایداری توسعه قلمداد میگردد. گردشگری و صنعت تورسیم یکی از پردرآمدترین و پویاترین فعالیت های اقتصادیدر دنیا محسوب می شوند، که نقش کلیدی در توسعه پایدار محلی را بر عهده دارند. نیاز به این صنعت خدماتی برای جامعه امروزی بیشتر ازسابق احساس می شود. فعالیت های گردشگری علیرغم تولید اشتغال و درآمدزایی، کمترین تاثیر منفی را بر محیط زیست داشته، لذا میتواند باایجاد رونق و پیشرفت اجتماعی- اقتصادی رقیبی برای سایر صنایع نیز محسوب شوند. کشور ما به دلیل تنوع اقلیمی کم نظیر، آثار باستانی وتمدن غنی، در لیست کشورهای ممتاز جهان قرار داشته، از اینرو پتانسیل بالایی در جذب گردشگری (گردشگران داخلی و خارجی) را دارااست. این جایگاه باارزش در صنعت توریسم و بومگردی زمینه پیشرفت و توسعه اقتصادی و اجتماعی را برای ما فراهم ساخته است. اقامتگاه هایبوم گردی را میتوان تحت عنوان اقامتگاه پایدار نام برد، چرا که، ضمن تامین محل اقامت، زمینه کسب تجارب جدید را برای برای بوم گردانفراهم می سازد. مصالح، فرم، شاکله و نوع چیدمان فضایی چنین بناهایی بر اساس معماری بومی هر منطقه شکل گرفته است که مبتنی بر معماریپایدار می باشد. پس می توان ادعا کرد که با اقامتی حتی کوتاه مدت در آن میتوان تا حد زیادی با سبک زندگی مردم بومی منطقه آشنا شد.جزیره قشم به عنوان یک مرکز گردشگری پراهمیت، مورد بحث و برررس انتخاب شده است. جزیره قشم در بخش توسعه گردشگری با قابلیت هاییکه در ادامه به آن پرداخته می شود توانسته است به عنوان قطب سیاحتی و تفرجگاهی در ایران مطرح شود. جزیره مذکور جزء جزایر مرجانیقلمداد شده و با داشتن اکوسیستم خاص و برخورداری از جنگل های حرا به لحاظ اکولوژیکی و مبحث توسعه پایدار شهری بسیار حائز اهمیتاست. در این تحقیق سعی شده است تا عواملی را که منجر به پیشرفت در زمینه گردشگری و جذب توریسم شده است را مورد بررسی قرار دهیم.