بررسی اثر تغییر در نسبت های ترکیب بر ابقاپذیری بتن های خودتراکم
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 231
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CEEJ-51-104_010
تاریخ نمایه سازی: 26 دی 1400
چکیده مقاله:
با وجود توسعه بیش از دو ده های بتن خودتراکم و مزایای متعدد آن، استفاده از این بتن در مقیاس های بزرگ کماکان مواجه با مشکلاتی می باشد. یکی از مهمترین ضعف های این بتن، حساسیت بسیار زیاد بتن نسبت به تغییرات جزئی مصالح یا ابقاپذیری (Roubustness) کم این بتن می باشد. در این تحقیق با توسعه هشت بتن خودتراکم، اثر تغییر حجم خمیر، حجم درشت دانه، تغییر رده اسلامپ و افزودنی های هوازا و اصلاح کننده لزجت بر روی ابقاپذیری بتن ها مورد بررسی قرار گرفته است. برای بررسی ابقاپذیری هر بتن، مقدار آب آن به میزان %۳± و %۶± وزنی تغییر داده شده و خواص تازه آنها با استفاده از آزمایش های جریان اسلامپ، حلقه جی و پایداری الک اندازه گیری می گردد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که اثر تغییرات جزئی مقدار آب بر روی خواص اصلی بتن خودتراکم بسته به نسبت های ترکیب و افزودنی های به کار رفته متفاوت می باشد. حساس ترین بتن ها در این تحقیق، بتنهایی می باشند که حجم خمیر آنها نسبت کمتر می باشد (با شاخص ابقاپذیری ۴۰ و ۴۹) و تغییرات مقدار آب در این بتن ها باعث گردید که مقدار آزمایش پایداری الک آنها بیش از ۴۰% افزایش یابد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پرویز قدوسی
دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
امیرمسعود صالحی
دانشکده مهندسی، گروه عمران- مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه خوارزمی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :