مطالعه رابطه بین معنویت در محیط کار با ویژگی های رفتاری در بین اعضای هیئت علمی دانشگاههای شهر تهران

هدف: با ورود معنویت و خدا به عرصه سازمان و مدیریت، مدیران سازمانها باید از آن به عنوان سازوکاری برای بهبود رفتارهای فراوظیفه ای و کاهش رفتارهای منفی بهره گیرند. لذا هدف این تحقیق، تبیین بروز رفتارهای داوطلبانه و نوع دوستانه و همچنین عدم بروز رفتارهای ضد شهروندی در قالب معنویت در محیط کار است. روش: روش تحقیق، توصیفی- همبستگی بوده که به صورت پیمایشی انجام شده است. همچنین جامعه آماری شامل اعضای هیئت علمی دانشگاههای شهر تهران است که در دانشگاهها و مراکز پژوهشی فعالیت می کنند. یافته ها: تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق بر اساس الگوسازی معادلات ساختاری، حاکی از آن است که بین معنویت در محیط کار و بروز رفتارهای شهروندی سازمانی در بین اعضای هیئت علمی دانشگاههای شهر تهران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. از طرفی، بین معنویت در محیط کار و بروز رفتارهای ضد شهروندی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: باید در فضای آموزشی بین اعضای هیئت علمی با یکدیگر و همچنین بین آنها و دانشجویان، نوعی صمیمیت و یکپارچگی و دوستی از طریق کارهای گروهی، ایجاد اعتماد متقابل بین اعضا، ایجاد اهداف و ارزشهای مشترک، تحقق عدالت سازمانی و همچنین تقدم منافع عمومی بر منافع شخصی حکمفرما شود.