اندیشه های منفی گرایانه در شعر سیمین بهبهانی و نازک الملائکه از دیدگاه رمانتیسم سیاه

یکی از مکاتب ادبی پرطرفدار معاصر، مکتب رمانتیسم سیاه است که ابتدا به مسائل شخصی افراد می پرداخت؛ این جریان جدید گفتمان خاص خود را می طلبید که بخش عمده ای از آن در قالب اندیشه های منفی گرایانه یا رمانتیسم سیاه نمودار شده است. گر چه پیدایش مکتب رمانتیسم سیاه در ادبیات فارسی و عربی ، زمینه های مشترک زیادی ندارد؛ ولی همگونی های زیادی میان پیروان این مکتب ادبی در فارسی و عربی به چشم می خورد. سیمین بهبهانی و نازک الملائکه دو شاعر توانا در حوزه ی ادبیات فارسی و عرب هستند که به علت شرایط نامطلوب جامعه خود، از نظر فکری با هم اشتراکاتی داشتند. گرایش این دو شاعر در عرصه رمانتیسم سیاه قابل بررسی است. بررسی تطبیقی این دو شاعر آن است که تفکر و درونمایه اجتماعی اشعارشان، آنها را به وادی رمانتیسم سیاه سوق داده است. هدف از این پژوهش که به شیوه توصیفی- تحلیلی و کتابخانه ای صورت گرفته است، یافتن نقاط تلاقی اندیشه این دو شاعر در حوزه رمانتیسم سیاه است. به همین دلیل منظور، ویژگی هایی و اندیشه های دو شاعرچون مرگ اندیشی، غم و اندوه، درد و رنج، فقر و ناچیزی ، یاس و نومیدی در شعر این دو شاعر مورد بررسی قرار گرفته است.