اثر سطوح مختلف پریمیکس ویتامین C بر شاخص های رشد، بقاء و مقاومت در برابر برخی از عوامل محیطی (دما، شوری) در بچه ماهی سفید (frisii kutum Rutilus)

چکیدهاین پژوهش به منظور سنجش تاثیر سطوح متفاوت پریمیکس ویتامین C جیره بر برخی از شاخص های رشد، بقاء و مقاومت در برابر برخی از عوامل محیطی (دما و شوری) روی بچه ماهی سفیدfrisii kutum  Rutilusاجرا شد. برای انجام این آزمایش، بچه ماهیان سفید ۱ گرمی از مرکز تکثیر و پرورش ماهیان استخوانی، واقع در سیجوال تهیه شدند. چهار جیره غذایی شامل؛ میزان های ۰، ۲۰۰، ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میلی گرم در کیلوگرم غذا پریمیکس ویتامین C در ۳ تکرار و به مدت ۸ هفته برای تغذیه بچه ماهیان سفید در نظر گرفته شدند. تعداد ۴۸۰ نمونه بچه ماهی سفید با وزن متوسط ۱ گرم به ۱۲ عدد وان پلاستیکی (هر وان ۴۰ عدد ماهی) معرفی گردیدند. ماهیان روزانه به میزان ۴ درصد وزن بدن تغذیه شدند. در پایان، ماهیان هر یک از تیمارها تحت استرس های دمایی (۳۱ درجه سانتی گراد) و شوری (ppt ۱۴) قرار گرفتند و بازماندگی آن ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بالاترین متوسط (± انحراف استاندارد) وزن کسب شده در تیمار ۱۰۰۰ میلی گرم در کیلوگرم پریمیکس ویتامین C و کم ترین آن در تیمار شاهد (بدون پریمیکس ویتامین C) ملاحظه گردید که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. بررسی شاخص های رشد نشان داد که درصد افزایش وزن (PBWI)، ضریب رشد ویژه (SGR)، ضریب تبدیل غذایی (FCR) و بقاء در ماهیان تغذیه شده با پریمیکس ویتامین C ۱۰۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم جیره به طور معنی داری بالاتر از دیگر تیمارها بوده است (۰۵/۰P<). نتایج استرس دمایی و شوری نشان داد که ماهیان تغذیه شده با سطوح متفاوت پریمیکس ویتامینC  بازماندگی بیشتری نسبت به ماهیان تغذیه شده بدون پریمیکس ویتامینC  داشتند. براساس نتایج به دست آمده می توان بیان نمود که پریمیکس ویتامین C می تواند نقش مهمی را در افزایش عملکرد رشد و مقاومت در برابر عوامل محیطی (دما، شوری) در بچه ماهی سفید ایفا نماید.