پیش بینی گرایش به اعتیاد بر اساس راهبرد مقابله ای و خودکنترلی نوجوانان

هدف این پژوهش پیش بینی گرایش به اعتیاد بر اساس راهبرد مقابله ای و خودکنترلی نوجوانان می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی همبستگی است جامعه آماری این پژوهش دانش آموزانمتوسطه دوم ناحیه ۳ شیراز می باشد که با استفاده از نمونه گیری در دسترس تعداد ۱۶۹ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه برای گرایش به اعتیاد از پرسشنامه زرگر((۱۳۸۵، برای راهبرد مقابله ای از پرسشنامه لازاروس (۱۹۸۰) و برای خودکنترلی از پرسشنامه تانجی (۲۰۰۴) استفاده شده است. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با ۰/۶۴، ۰/۵۸,۸ و ۶۷,۸ بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهش از رگرسیون خطی چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که راهبردهای مقابله ای و خودکنترلی قادر به پیش بینی گرایش به اعتیاد در نوجوانان می باشد. بین ابعاد راهبردهای مقابله ای و گرایش به اعتیاد رابطه ای منفی و معناداری وجود دارد. بین گرایش به اعتیاد و خودکنترلی رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد.