بررسی عوامل موثر بر ظرفیت شرکت های بیمه در بیمه اتکائی در بازار بیمه ایران

امروزه بیمه جزء لاینفک نظام مالی در هر کشوری است. شرکت های بیمه از نهاد های مالی مهم در بازار سرمایه هستند که در کنار دیگر نهاد های مالی، علاوه بر پوشش ریسک های مربوط، در امر تشکیل سرمایه و کمک به تامین مالی واحدهای اقتصادی ایفای نقش می کنند. با این وجود موضوع بیمه اتکائی در مقالات علمی اغلب نادیده گرفته می شود و توجه بسیاری به سایر بخش های بیمه مانند بیمه شخص ثالث؛ بیمه عمر و ... می شود. هدف این پژوهش بررسی عوامل موثر بر ظرفیت شرکت های بیمه در بیمه اتکائی در بازار بیمه ایران است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی – همبستگی است و از نظر هدف کاربردی است و نمونه ای مشتمل بر ۲۷۳ نفر از جامعه آماری متشکل از ۹۶ کارمند و کارشناسان شرکت های بیمه و با استفاده از فرمول مورگان انتخاب گردید. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی همچون فراوانی، درصد، میانگین و.. و همچنین آزمون فرضیه ها با استفاده از آزمون اف پس از آزمون کلکوگرف اسمیرنوف و سپس آزمون رگرسیون به کمک نرم افزار SPSS انجام شد. نتیجه حاصل از تجزیه و تحلیل فرضیه اول حاکی از آن بود که انتقال و کسب تخصص در صنعت بیمه بر افزایش ظرفیت شرکت های بیمه در بیمه اتکائی در بازار بیمه ایران تاثیر مثبت و مستقیمی می گذارد. در ادامه نتیجه حاصل از تجزیه و تحلیل فرضیه دوم حاکی از آن بود که پوشش حوادث فاجعه آمیز بر افزایش ظرفیت شرکت های بیمه در بیمه اتکائی در بازار بیمه ایران تاثیر مثبت و مستقیمی می گذارد. همچنین؛ نتیجه حاصل از تجزیه و تحلیل فرضیه سوم حاکی از آن بود که تنوع و بهبود سرمایه ریسک بر افزایش ظرفیت شرکت های بیمه در بیمه اتکائی در بازار بیمه ایران تاثیر منفی و معکوسی می گذارد. در ادامه نتیجه حاصل از تجزیه و تحلیل فرضیه چهارم حاکی از آن بود که امکان ارایه خدمات متنوع تر بر افزایش ظرفیت شرکت های بیمه در بیمه اتکائی در بازار بیمه ایران تاثیر منفی و معکوسی می گذارد. همچنین نتیجه حاصل از تجزیه و تحلیل فرضیه پنجم حاکی از آن بود که ثبات عمل در امر پذیرش خطرات بر افزایش ظرفیت شرکت های بیمه در بیمه اتکائی در بازار بیمه ایران تاثیر مثبت و مستقیمی می گذارد. در نهایت تیجه حاصل از تجزیه و تحلیل فرضیه ششم حاکی از آن بود که پراکنده بودن میزان تعهدات در مقابل خطرات بر افزایش ظرفیت شرکت های بیمه در بیمه اتکائی در بازار بیمه ایران تاثیر منفی و معناداری می گذارد.