اثربخشی آموزه های قرآنی - اعتقادی و فرهنگی دانشجویان بر سطح نگرش به ملاحظات زیست محیطی و حفاظت از منابع طبیعی

هدف از پژوهش حاضر بررسی واکاوی نقش آموزه های قرانی و اعتقادی دانشجویان بر سطح نگرش به ملاحظات زیست محیطی و حفاظت از منابع طبیعی دانشجویان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری می باشد. جامعه آماری دانشجویان دانشکده علوم زراعی می باشد که با نمونه گیری هدفمند و در دسترس ۱۴۰ نفر به عنوان حجم نمونه بررسی شدند.ابزارتحقیق پرسشنامه ای بود که روایی (صوری و محتوایی) آن توسط متخصصان و پایایی پرسشنامه توسط آلفای کرونباخ تایید شد. یافته های تحقیق نشان داد تولویت بندی کلی شاخص های تبیین کننده اثربخشی آموزه های قرانی و اعتقادی و فرهنگی دانشجویان «آموزه های اعتقادی و مذهبی»، «اموزه های قرآنی و اسلامی» و «آموزه های فرهنگی و اجتماعی به ترتیب اولویت اول تا سوم را به خود اختصاص داده اند. ۳۹/۳ درصد از دانشجویان که بیشترین فراوانی را دارند از سطح نگرش نسبتا/ض بالا نسبت به ملاحظات زیست محیطی از منابع طبیعی برخورداند و اثربخشی آموزه های قرآنی، اعتقادی، فرهنگی در ۴۲/۹ درصد از دانشویان با بیشترین فراوانی نسبتا پایین می باشد. تنها در ۱۱/۴ درصد از دانشجویان اثربخشی آموزه های قرآنی، اعتقادی، فرهنگی در حد بالا بوده است. بنابراین تقویت هر سه بعد آموزه های قرآنی، مذهبی و فرهنگی لازم و ملزوم همدیگر هستند و به طور هم افزا در توسعه و بهبود دیدگاه اعتقادی، دینی و مذهبی دانشجویان نسبت به نگرش حفاظت زیست محیطی موثرند.