بازتاب رئالیسم سوسیالیستی در داستان " سرنوشت یک انسان" اثر میخاییل شولوخف

رئالیسم یکی از مکاتب نقد ادبی در جهان محسوب میشود که از زمانهای کهن فکر بشر را به خود معطوف کردهاست. پردازش این فکر با ارسطو در زمان باستان، آغاز شد و تاکنون، با فراز و نشیبهایی تداوم دارد. اصول نظری رئالیسم سوسیالیستی که پس از انقلاب اکتبر ۱۹۱۷م. در روسیه اتفاق افتاد، برگرفته از آراء کارل مارکس، فردریش انگلس و ولادیمیر ایچ لنین است و مشخصه های این مکتب را در داستان سرنوشت یک انسان نوشته ی میخاییل شولوخف نیز میتوان یافت. اصول بنیادین رئالیسم سوسیالیستی در ماه اوت- سپتامبر ۱۹۳۴م. در مسکو به تصویب رسید و سه اصل اساسی: جهتگیری حزبی، نگرش ایدئولوژیک و مردمگرایی را به دنبال داشت. این مکتب به ایجاد تحولاتی در محتوای آثار ادبی پرداخت و بر این اساس مضامینی به مانند جنگ، انقلاب، مبارزه با سرمایه داری،تاریخ گرایی آگاهانه، کارگر و دهقان به ادبیات و هنر راه یافت که بسیاری از این مضامین در داستان سرنوشت یک انسان مشهود است.