بررسی تاثیر تنش خشکی و محلول پاشی عنصر روی بر عملکرد، اجزای عملکرد و برخی صفات بیوشیمیایی کلزا در شرایط آب و هوایی کرمانشاه

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 241

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

FOODSECUR01_101

تاریخ نمایه سازی: 10 اسفند 1400

چکیده مقاله:

به منظور بررسی اثر تنش خشکی و محلول پاشی عناصر ریزمغذی بر عملکرد، ویژگی های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ارقام کلزا آزمایشی با طرح اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی طی دو سال ۹۸ و ۹۹ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد با سه تکرار به اجرا درآمد. کرت اصلی شامل تیمار تنش خشکی در سه سطح "آبیاری کامل قطع آبیاری در مرحله – ظهور گل در بوته قطع آبیاری در مرحله – ظهور گل در یکی از دو گره بالایی" و کرت های فرعی شامل محلول پاشی عناصر میکرو در چهار سطح "محلول پاشی آب مقطر محلول پاشی سولفات روی محلول پاشی سولفات منگنز محلول پاشی توام سولفات روی و سولفات منگنز" بودند. طبق نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات پرولین، قند محلول، بیومارکر تخریبی مالون دی آلدئید، آنتی اکسیدان های کاتالاز CAT"" و سوپر اکسید دسموتاز ""SOD ، نشت پذیری غشای سلولی و RWC تحت تاثیر تنش خشکی افزایش معنی داری در سطح احتمال ۰/۰۱ قرار گرفته و افزایش یافتند اما عملکرد دانه،شاخص سطح برگ و اسید چرب غیر اشباع اولئیک و لینولنیک با وقوع تنش کاهش یافتند، در بین ارقام مورد بررسی رقم ویلیامز از نظر درصد پروتئین و تعداد دانه در غلاف بصورت معنی داری بالاتر از رقم زان بود و در بین تیمارهای محلول پاشی، تیمار سولفات روی، صفت پرولین و ارتفاع بوته را بطور معنی داری افزایش داده و بیشترین شاخص سطح برگ و اسید چرب غیر اشباع اولئیک در تیمار محلول پاشی توام سولفات روی و سولفات منگنز حاصل گردید حال آنکه اثر متقابل آبیاری و محلولپاشی تفاوت معنی داری بر پرولین، شاخص سطح برگ و ارتفاع بوته نداشته است. در بررسی اثر متقابل آبیاری و محلول پاشی مشاهده گردید که قطع آبیاری در مرحله R۱ و محلول پاشی منگنز تعداد غلاف در بوته را افزایش و تعداد دانه در غلاف را کاهش داده است، در مقابل آبیاری کامل و محلول پاشی توام سولفات روی و سولفات منگنز وزن صد دانه را بطور معنی داری افزایش داده است، صفت عملکرد دانه در بین تیمارهای آبیاری تفاوت معناداری در سطح احتمال ۰۱ / ۰ نشان داد و تیمار قطع آبیاری در مرحله R۲ نسبت به شاهد ۷ / ۱۹ درصد کاهش عملکرد داشت، درصد روغن نیز در تیمار قطع آبیاری در مرحله R۲ نسبت به شاهد ۹ / ۱۲ درصد کاهش درصد روغن داشته است. در بین ارقام مورد بررسی بیشترین عملکرد دانه و درصد روغن مربوط به رقم زان بوده است در تیمارهای مختلف محلول پاشی نیز بیشترین عملکرد دانه و درصد روغن به ترتیب در تیمارهای محلول پاشی توام سولفات روی و منگنز و محلول پاشی با سولفات منگنز حاصل گردید صفت عملکرد دانه به شدت تحت تاثیر اثر متقابل رقم و محلول پاشی قرار گرفته و بیشترین عملکرد دانه در رقم ویلیامز در تیمار محلول پاشی توام سولفات روی و سولفات منگنز مشاهده گردید

نویسندگان

محمد رسول صفاری

دانشجوی دکترای گروه زراعت، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران

مجتبی جعفرزاده کنارسری

عضو هیئت علمی گروه زراعت، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران.

امین فرنیا

عضو هیئت علمی گروه زراعت، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران

شهریار ساسانی

عضو هیئت علمی بخش تحقیقات اصلاح نهال و بذر، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کرمانشاه، ایران