بررسی حذف فلز سنگین منگنز بوسیله Eepipremnum aurum species

گیاه پالایی تکنیک پالایشی است که شامل جذب، تغییر شکل، تجمع یا تصعید آلاینده ها با کمک گیاهان برای زدودن آلودگیهای آب و خاک است. این روش برای زدودن آلودگی هایی مانند فلزات سنگین بکار میرود. این تحقیق با هدف بررسی حذف فلز منگنز بوسیله گونه Eepipremnum aurum و در مقیاس آزمایشگاهی انجام شده است. در این تحقیق گونه Eepipremnum aurum تحت تنش فلز منگنز (در غلظت های ۱،۱۰،۲۰،۳۰،۴۰و ۵۰ میلی گرم بر لیتر ) و محیط های اسیدی و قلیایی قرار گرفت. سپس مقادیر جذب، BCF و TF مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش میزان جذب و BCF گیاه با افزایش غلظت فلز منگنز در بستر گیاه رابطه مستقیم و با افزایش pH رابطه عکس دارد. بالاترین درصد جذب در کل گیاه به میزان %۸۲ می باشد. بیشترین جذب فلز منگنز که بوسیله بافت های گیاه صورت گرفته به ترتیب شامل: ریشه <(۲۵,۱۲۵ mg/kg) ساقه <(۱۲,۱۲۹ mg/kg) برگ((۳,۹۸۳ mg/kg می باشد . بالاترین میزان BCF در کل گیاه برابر۴,۷۰۶ می باشد. بیشترین BCF بافتهای گیاه به ترتیب شامل: ریشه <(۲,۸۶۷) ساقه < (۱,۳۸۴) برگ (۰,۴۵۵)می باشد که در غلظت ۵۰ میلیگرم بر لیتر و pH=۶ صورت گرفته است. همچنین نتایج نشان داد که مقدار TF گیاه با افزایش غلظت فلز منگنز در بستر گیاه تا محدوده ۳۰ میلی گرم بر لیتر و با کاهش pH، افزایش یافته و سپس با فزایش غلظت در محدوده های ۴۰ و ۵۰ میلی گرم بر لیتر کاهش یافته است. بیشترین میزان TF ساقه (۰,۴۹۳) و برگ (۰,۲۴۰) می باشد.