اثر تمرینات استقامتی، قدرتی و موازی بر مقادیر اینترلوکین-۶ و کورتیزول پلاسمای مردان تمرین نکرده
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 163
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MSY-16-35_012
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1400
چکیده مقاله:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر ۱۰ هفته تمرین استقامتی، قدرتی و موازی بر میزان اینترلوکین-۶ و کورتیزول پلاسمای مردان تمرین نکرده بود. به همین منظور، تعداد ۳۸ آزمودنی مرد سالم (با میانگین سنی ۲۱/۱±۸۹/۲۴ سال و میانگین قد ۵۲/۶±۸۷/۱۷۵ سانتیمتر و وزن ۳۳/۹±۹۸/۷۱ کیلوگرم) بهصورت تصادفی در گروه های تمرین استقامتی(n=۱۰)، قدرتی(n=۹)، موازی (n=۱۰) و کنترل (n=۹) جایگزین شدند. آزمودنیها هفتهای سه جلسه به تمرین دویدن بر روی نوارگردان، تمرینات قدرتی با وزنههای آزاد و یا ترکیبی از این دو(تمرین قدرتی در ابتدای جلسه) پرداختند. پس از ۱۰ هفته تمرین، افزایش معناداری در قدرت بیشینه حرکات اسکوات و پرس سینه در گروه های قدرتی و موازی مشاهده شد P=۰.۰۰)). افزایش مشابهی نیز در گروه های استقامتی و موازی ملاحظه گردیدP=۰.۰۰) ). تمرینات استقامتی منجر به تغییر معناداری در سطوح پلاسمایی اینترلوکین-۶ (p=۰.۱۰۷) و کورتیزول (p=۰.۳۸) نشد. تمرینات قدرتی نیز تاثیر معناداری بر سطوح پلاسمایی اینترلوکین-۶ نداشت(p=۰.۶۳۰) ، اما موجب افزایش معناداری در سطوح پلاسمایی کورتیزول شد (p=۰.۰۰۱). در نتیجه اجرای تمرینات موازی هم تغییرات معناداری در سطوح پلاسمایی اینترلوکین-۶ مشاهده نگردید (p=۰.۱۶۲) و سطوح پلاسمایی کورتیزول نیز افزایش غیرمعناداری داشت (p=۰.۳۸). با این حال، تنها تفاوت تغییرات (D) در میزان اینترلوکین-۶ گروه موازی بهصورت معناداری پایینتر از گروه کنترل بود(۴۷۵/۱±۷۱/۰ در مقابل ۳۱/۱±۸۵۵/۰) (p=۰.۰۱۶). در مجموع، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که افزودن تمرین قدرتی به برنامه تمرین استقامتی بهعنوان عامل مخل در عملکرد دستگاه ایمنی افراد تمریننکرده مطرح نیست و حتی میتواند در بهبود آن موثر باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی گرزی
دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران (نویسنده مسئول)
امید مهرابی
کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی، آموزش و پرورش مازندران، مازندران، ایران
حمید آقاعلی نژاد
دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
احمد رحمانی
استادیار، گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
آقاعلی قاسمنیان
استادیار ، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :