پیشینه تاریخی تقریب بین مذاهب اسلامی در جرجان و استرآباد با تکیه بر دوره سلجوقی تا ایلخانان

سیاست شیعه امامیه در ایران و شهرهایی مثل جرجان از دوره سلجوقیان یعنی ۴۲۹ هجری قمری تا پایان دوره ایلخانان در ۷۱۶ هجری قمری سیاست مدارا و تقزیب با سایر مذاهب اسلامیدر کنار فعالیت اجتماعی، سیاسی و فرهنگی بود. در این دوره شیعیان با ترک تقیه و پذیرش حاکمیت سلاطبن کافرعادل، در جهت تقریب با سایر مذاهب اسلامی حرکت، و سپس با فعالیت مستمر و مداوم بر روی تفکر مذهبی سلجوقیان و ایلخانان زمینه را برای حضور خود در دربار مهیا و در ادامه با تغییر در نگرش سیاست مداران و امرای ایلخانان مغول، باعث شدند تا تشیع به عنوان مذهب رسمی در ایران اعلام شود. بررسی نقش تقریبی و وحدت گرای بزرگان شیعه امامیه شهر جرجان در این عصر که اختلافات مذاهب اسلامی همچنان ادامه داشت می تواند به عنوان یک الگو در دنیای امروزین اسلام مورد استفاده قرار گیرد. مهم ترین مسائلی که در این مقاله مورد بررسی قرار می گیرد شامل موضوعاتی مثل مشخص کردن جایگاه سیاسی شیعه امامیه در امپراتوری جدید ایلخانی، معرفی مراکز فعالیت شیعیان اثنی عشری، شناخت فرهنگ سیاسی شیعه اثنی عشری و اینکه چرا شیعه با فراموش کردن درگیری های فرقه ای قبل از حمله مغول، با رویکرد تقریب ظاهر شد.