بررسی بیان عوامل رونویسی دخیل در تحمل به تنش شوری در ژنوتیپ های اصلاحی جو زراعی (Hordeum vulgare L.)
محل انتشار: فصلنامه بیوتکنولوژی کشاورزی، دوره: 14، شماره: 1
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 319
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-14-1_004
تاریخ نمایه سازی: 30 فروردین 1401
چکیده مقاله:
هدف: تنش شوری به عنوان یکی از مهمترین تنشهای غیر زیستی موثر بر کاهش تولید محصولات زراعی در دنیا شناخته میشود. یکی از مهمترین استراتژیهای مقابله با کاهش عملکرد در شرایط محیطی شور ایجاد واریتههای متحمل به شوری است. از این رو، بررسی الگوی بیان ژنهای موثر در پاسخ به تنش شوری و مسیرهای بیوسنتزی میتواند در ایجاد ژنوتیپهای متحمل بسیار موثر باشد. هدف از این مطالعه مقایسه الگوی بیان ژنهای HvSOS۱، HvSOS۳، HvNHX۳ و HvHKT۳ در برخی از ژنوتیپهای اصلاحی جو تحت تنش شوری بود. مواد و روش ها: در این پژوهش اثر تنش شوری بر تغییرات بیان ژنهای HvSOS۱، HvSOS۳، HvNHX۳ و HvHKT۳ در شش ژنوتیپ اصلاحی جو به همراه رقم مهر (به عنوان شاهد) در دو تیمار عدم تنش (بدون کلرید سدیم) و تنش شوری با غلظت ۲۰۰ میلیمولار کلرید سدیم مورد بررسی قرار گرفت. رقم و ژنوتیپهای مورد ارزیابی در شرایط کنترل شده گلخانه و در محیط کشت هیدروپونیک کشت و مورد بررسی قرار گرفتند. پس از پایان اعمال دوره تنش، نمونهبرداری از گیاهچهها انجام و میزان بیان نسبی هر یک از ژنهای مورد نظر مورد سنجش قرار گرفت. نتایج: بر اساس نتایج به دست آمده اختلاف معنیداری بین تیمارهای آزمایشی و ژنوتیپها از نظر بیان چهار ژن مورد نظر مشاهده شد. تیمار تنش شوری به طور معنیداری موجب افزایش بیان هر یک از ژنهای HvSOS۱، HvSOS۳، HvNHX۳ و HvHKT۳ به میزان ۷۶/۱۴، ۶۵/۴، ۴ و ۴ برابر نسبت به تیمار عدم تنش شد. مقایسه الگوی بیان ژنها در ژنوتیپهای مختلف نشان داد دو ژنوتیپ G۳ و G۶ نسبت به رقم شاهد و دیگر ژنوتیپها دارای بیشترین میزان رونوشت ژنهای فوق بوده و به نظر میرسد دارای تحمل به تنش بالایی باشند. از دیگر نتایج به دست آمده از این پژوهش میتوان به ارتباط بین ژنهای HvHKT۳ و HvSOS اشاره نمود، به طوری که این ژنها در ژنوتیپهای متحمل دارای بیشترین میزان سطح رونوشت بودند. نتیجه گیری: استنباط میشود که افزایش بیان ژنهای بررسی شده قسمت مهمی از مکانیسمهای تحمل به شوری بوده زیرا هر یک از آنها نقش مهمی در مسیرهای پیامرسانی و جابجایی یونهای سدیم در سلولهای گیاهی دارند و ژنوتیپ G۳ و G۶ با داشتن چنین پتانسیلی میتواند به عنوان کاندیدهای مناسبی برای آزمایش های بعدی و استفاده به عنوان ارقام متحمل به شوری در نظر گرفته شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ثریا قربانی
گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
علیرضا اطمینان
گروه بیوتکنولوژی و به نژادی گیاهی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
ورهرام رشیدی
گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی،تبریز، ایران.
علیرضا پورابوقداره
بخش غلات، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، کرج، ایران
لیا شوشتری
گروه اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :