واکاوی روانشناختی عاطفه در نی نامه مولانا بر اساس نظریه هوش هیجانی دنیل گلمن

نی نامه ی به عنوان عصاره ومغز مثنوی معنوی مولانا، مشتمل بر مضامینی ست که خواننده را به سمت عاطفه ی قلبی شاعرسوق میدهدووی را بامکنونات قلبی شاعر آشنا میسازد. اکثرا تحقیقاتی که درین باره، میان پژوهش گران انجام گرفته است، ناظر بر جنبه های ادبی ، عرفانی یا فلسفی ابیات مذکور است، حال آنکه عاطفه، به عنوان تجربه عالی نوع بشر،، بر اثر وجود سطح بالایی از هوش هیجانی در شخصیت عارف تشکیل می شود. هوش هیجانی به عنوان یکی از انواع هوش که نوعی خویشتن آگاهی عاطفی را در پی دارد، سبب می شود عارف ضمن برانگیختن احساسات، دست به تجربه ی منحصر به فرد از عاطفه و احساس بزند. پژوهش حاضر، به بررسی عناصر هوش هیجانی در نی نامه مانند خودآگاهی عاطفی، برانگیختن خود، به کار گیری درست هیجان ها، شناخت عواطف دیگران، مهارت کنترل عواطف در دیگران، تمایز در هیجان و ارتباط آن با عواطف شعری می پردازد و معتقد است بررسی تجربه های عاطفی در شعر عرفا ، مستلزم تحلیل بستر سطح هوش هیجانی در وجود عارف است که منجر به خلق چنین مضامینی شده است.