تاملی در منظومه شعری رشحه اصفهانی

رشحه ازشاعران باذوق شیعه مذهب قرن ۱۳ هجری بوده است . منظومه او درحدود ۳۲۳۵ بیت است و در قالبهای مثنوی،رباعی،قطعه وغزل است در قالب مثنوی که بیشترین تعداد اشعار اوست داستان عاشقانه نوروز و جمشید بیان می شود که تحت تاثیر لیلی ومجنون نظامی بوده است و دیگر قالبهای شعری ذکر شده مربوط به اواخر منظومه وجزء تذکره می باشد . مقاله حاضر برآن است که با شرح این منظومه ،براساس تنها دست نوشته باقی مانده که به شماره ۱۰۵۴۰ در کتابخانه آستان قدس رضوی محفوظ است، بپردازد .