ارائه مدل پارادایمی آموزش بالینی پرستاری : مطالعه گرند تئوری

دانشگاه ها به عنوان یک نهاد تولید کننده ، انتقال دهنده دانش و تامین نیروی انسانی متخصص موظف است که فرایند ارائه مسائل آموزشی را مورد بررسی قرار دهد و به راهکار های عملی برای ارتقا کیفیت آموزش دست یابد. با توجه به تغییرات سریع محیط های بهداشتی درمانی، هرچه آموزش بالینی پربارتر باشد، کارایی دانشجویان، بیشتر خواهد بود. وجود مشکلات متنوع دراین مسیر باعث ایاد موانع دستیابی به اهداف آموزش بالینی محسوب میشوند. پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی پارادایمی ارتقا آموزش بالینی در پرستاری بر اساس رویکرد داده بنیاد در چارچوب رویکرد کیفی و با به کارگیری روش نظریه داده بنیاد در دانشگاه علوم پزشکی اردبیل انجام شد.شرایط علی شامل محدودیت ، چالش های محیط بالینی ؛مقوله مرکزی شامل ارتقا آموزش بالینی ؛ راهبردها شامل تدریس بالینی ، محتوای آموزش بالینی ، ارزیابی دوره های بالینی ، گزینش مربی، تجهیز آموزش بالینی؛ مقوله مداخلگر شامل چالش های دانشجویی؛ مقوله زمینه ای و بستر ماموریت و چشم انداز ؛مقوله پیامد ایجاد چارچوب آموزش بالینی، ارتقا جو آموزش بالینی ، بهره وری آموزش بالینی شناسایی شد.