اثربخشی آموزش والدینی بار کلی بر کاهش نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای در کودکان پیش دبستانی

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 200

فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JSPUM-3-2_005

تاریخ نمایه سازی: 18 اردیبهشت 1401

چکیده مقاله:

پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی آموزش والدینی بارکلی بر کاهش نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای در کودکان پیش دبستانی منطقه ی ۱۰ شهر تهران انجام شده است. روش پژوهش، طرح پیش آزمون–پس آزمون با گروه آزمایش و گواه با جایگزینی تصادفی است که برای اجرای پژوهش، در ابتدا ۴ مهدکودک به طور تصادفی از میان مراکز پیش دبستانی منطقه ۱۰ انتخاب و۴۰ کودک از میان این مراکز به تصادف انتخاب شدند. پس از تکمیل پرسشنامه، علائم مرضی کودکانCSI-۴  توسط والدین و مربی، ۳۰ کودک که در شاخص نافرمانی مقابله ای پرسش نامه علائم مرضی کودکان نمره بالاتر از نمره برش کسب کردند، انتخاب شدند. برای تشخیص نهایی و دقیق با مادران هر یک از کودکان بر اساس ملاک های تشخیص اختلال نا فرمانی مقابله ای موجود درDSM-IV  مصاحبه ای انجام شد. سپس مادران کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای به روش جایگزینی تصادفی به ۲ گروه ۱۵ نفر آزمایش و ۱۵ نفر کنترل قرار گرفتند. والدین گروه آزمایش ۹ جلسه ۹۰ دقیقه ای آموزش به شیوه بارکلی را دریافت کردند. بعد از پایان جلسات، پس آزمون از آنها به عمل آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. براساس نتایج به دست آمده، در گروه آزمایش، نسبت به گروه گواه، در مراحل پس آزمون کاهش معناداری در شدت نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای مشاهده شد. نتایج پژوهش بیانگر این مطلب است که نافرمانی کودکان گروه آزمایش به طور معناداری کاهش یافته است و بین اثربخشی آموزش والدینی بارکلی بر کاهش نافرمانی مقابله ای دختران و پسران تفاوت معناداری وجود ندارد. بر اساس نتایج پژوهش حاضر آموزش والدین به شیوه بارکلی می تواند روش کارآمدی در بهبود علائم رفتاری اختلال نافرمانی مقابله ای در کودکان  پیش دبستانی باشد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

فرامرز سهرابی

دانشیار روانشناسی بالینی، دانشگاه علامه طباطبایی

حسن اسدزاده

دانشیار روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی

زهره عربزاده کوپانی

کارشناسی ارشد کودکان استثنایی، دانشگاه علامه طباطبایی

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • اسماعیلی نسب، مریم؛ علیزاده، حمید؛ احدی، حسن؛ دلاور، علی؛ اسکندری، ...
  • اسماعیلی، سمیه (۱۳۹۱). نافرمانی و لجبازی درکودکان. معاونت تحقیق و ...
  • آقایی، اصغر؛ عابدی، احمد؛ محمدی، الهام (۱۳۹۰). بررسی ویژگی های ...
  • تهرانی دوست، مهدی (۱۳۸۹). کودک لجباز؛ آموزش مدیریت بدرفتاری کودکان ...
  • دهگانپور، محمد (۱۳۷۷). بررسی کارایی خانواده های کودکان دچار اختلال ...
  • سادوک، بنیامین؛ سادوک، ویرجینیا (۲۰۰۳). خلاصه روانپزشکی؛ ترجمه: فرزین رضاعی ...
  • شیولسون، ریچارد. ج (۱۹۸۸). استدلال آماری در علوم رفتاری. جلد ...
  • صرامی، زهرا ( ۱۳۸۶). اثربخشی درمان شناختی– رفتاری مادران مبتلا ...
  • فرمند، آتوسا (۱۳۸۵). سودمندی درمان ترکیبی برنامه گروهی فرزتدپروری مثبت ...
  • کلانتری، مهرداد؛ نشاط دوست، حمید و زارعی، محمدباقر (۱۳۸۰). تاثیر ...
  • لطفی کاشانی، فرح؛ وزیری، شهرام (۱۳۸۱). روان شناسی مرضی کودک. ...
  • محمداسماعیل، الهه (۱۳۸۳). بررسی اعتبار، روایی و تعیین نقاط برش ...
  • هیمز، پ (۱۹۹۷). پیشگیری و درمان کج خلقی کودکان، ترجمه: ...
  • Barkely, A. (۲۰۰۲). Defiant children: A clinicians manual for assessment ...
  • Barkely, R. A. (۱۹۹۷). ADHD and the nature of self-control. ...
  • Barlow, J. & Stewart-Brown, S. (۲۰۰۰). Behavior problems and parent–training ...
  • Barly, G. (۲۰۰۱). The Effectiveness of Treatment for Oppositional Defiant ...
  • Behan, J., And Carr, A. (۲۰۰۰). Oppositional defiant disorderIn A. ...
  • Bradly, S. J. (۲۰۰۳). Affect regulation and the development of ...
  • Coleman T. (۲۰۰۷). Help for Kids with Oppositional Defiant Disorder. ...
  • Colmye, L. (۲۰۰۶). When They Don’t Leave at ۷: Parenting ...
  • Deklyen, M., Splts, M. L. & Greenberg, M. T. (۱۹۹۹). ...
  • Dick, M. Viken, J. & Kaprio, J. (۲۰۰۵). Understanding the ...
  • Drugli, M. & Larsson, B. (۲۰۰۶). Childeren aged ۴-۸ years ...
  • Fashimpar, G. (۱۹۹۲). An Evaluation of three parent training program. ...
  • Gadow, K. D. & Sprafkin, J. (۱۹۸۴). Quick guide to ...
  • Gadow, K. D., Sprafkin, J. & Pierre, C. (۱۹۹۴). A ...
  • Grayson, P. & Carlson, G. A. (۱۹۹۱). The utility of ...
  • Gutierrez, S. R. (۲۰۰۶). A comparison of two parent education ...
  • Hanf, M, H. (۱۹۶۹). When ODD Kids, Entitlement Mentality and ...
  • Jonse, C. B. (۱۹۹۸). Sourcebook for children with attention Deficit ...
  • Kane, A. (۲۰۰۴). Oppositional Defiant Disorder treatment. Available on line: ...
  • Kazdin, AN. E. (۱۹۹۷). Conduct disorders in childhood and adolescence. ...
  • Lahey, B, B & Loeber, R., Quay. H. C., Frick, ...
  • Lavigne, J. V. (۱۹۹۸). Oppositional defiant disorder with onset in ...
  • Marmurstein, N. R. (۲۰۰۶). Relationship between anxiety and exter- nalizing ...
  • McHamoun, G. & forehand, R. (۱۹۸۱). long term follow-up assessment ...
  • Mougan, R and Landy, S. (۲۰۰۵). Working with parents of ...
  • Nixon, R. D. V. (۲۰۰۲). Treatment of behavior problems in ...
  • Pattersan,G. R., & Stoolmiller, M.(۱۹۹۱). Replications of a dual failure ...
  • Sanders M. R. & Turner, K .M. T. (۲۰۰۲). “Every ...
  • Scalers. B. (۱۹۹۹). Young Kids with ODD: Is It Oppositional ...
  • Scott, M. (۲۰۰۸). A cognitive-behavioral approach to clients problems, New ...
  • Smith, C. (۱۹۹۶). Developingparentingprogrammes.London:NationalChildren’sBur ...
  • Turner K. M. T. and SandersM. R. (۲۰۰۶). Help when ...
  • Watson DL. An early intervention approach for students displaying negative ...
  • نمایش کامل مراجع