بررسی کمی و کیفی جنگل شهری مناطق یک و پنج شهر تهران

زمینه و هدف : از مولفه­های مهم در رسیدن به پایداری شهری داشتن محیط زیست سالم، مطلوب و دسترسی به فضای سبز کافی است. جنگل­های شهری بهترین عملکرد را میان فضاهای سبز در نقش­های گوناگون ایفا می­کنند، بررسی جنگل­های شهری یکی از راهکارهای مهم برای حل بسیاری از معضلات زیست­ محیطی است. هدف اصلی تحقیق داشتن اطلاعات دقیق از ساختار فضای سبز به منظور حفاظت و توسعه فضای سبز است.روش بررسی: این پژوهش به بررسی وضعیت کمی و کیفی و مقایسه دو منطقه از شهر تهران با هدف کسب اطلاعات برای حفاظت و توسعه بهینه فضای سبز می­پردازد.به این منظور تعداد ۸۳ درخت قطعه نمونه در دو منطقه به روش سیستماتیک تصادفی آماربرداری شدند. در درون کرت­ها برخی مشخصه­های رویش درخت  ها اندازه­گیری شدند و سپس شاخص های توصیفی، جداول توافقی آزمون های آماری برای بررسی و مقایسه کمیت و کیفیت درختان مورد استفاده قرار گرفتند. داده های این تحقیق در سال ۱۳۹۷ جمع آوری شده اند.یافته ها: نتایج بیانگر وجود تفاوت معنی­دار در تاج­پوشش جنگل­های شهری دو منطقه است و در سایر مشخصه­ها تفاوت­ معنی­داری مشاهده نشد. نتایج نشان داد که گونه چنار (Platanus orientalis)دارای بیشترین فراوانی در دو منطقه است. بین مشخصه­های اندازه­گیری شده درصد تاج­پوشش دو منطقه تفاوت معنی­داری را نشان داد. بین مشخصه شیب قطعه نمونه­ها با ارتفاع، قطربرابرسینه، قطر بن، تعداد پایه در قطعه نمونه و تعداد پاجوش درخت  ها رابطه مثبت و معنی­داری وجود دارد.بحث و نتیجه گیری:  علی رغم عدم تفاوت معنی­دار در  میانگین شادابی گونه­های دو منطقه، نتایج نشان داد بالاترین میزان شادابی گونه­ها در منطقه یک مربوط به بلوط (Quercus macranthera)، توت سفید (Morus alba)و تبریزی ( Populus nigra) و در منطقه پنج مربوط به اقاقیا (Robiniap pseudoacacia)و آیلان (Ailanthus altissima) بوده است. بنابراین گونه­های ذکر شده برای توسعه جنگل­های شهری در این مناطق قابل توصیه هستند.