ارزیابی روش های تجربی برآورد تبخیر و تعرق گیاه مرجع در شرایط آب هوایی دشت دلفان
محل انتشار: دوازدهمین سمینار بین المللی مهندسی رودخانه
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 140
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IREC12_161
تاریخ نمایه سازی: 31 اردیبهشت 1401
چکیده مقاله:
برآورد دقیق مقدار oET در هر منطقه و اهمیت آن در مدیریت منابع آب و برنامه ریزی آبیاری امری ضروری است. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی مدل های ماهرینگر، بلانی کریدل، تشعشی فائو،روماننکو، تورک، هارگریوزسامانی، پریستلی تیلور و مکینگ، نسبت به مدل مرجع فائو پنمن مانتیث می باشد. برای این منظور از اطلاعات ماهانه درجه حرارت حداکثر و درجه حرارت حداقل، رطوبت نسبی حداکثر و رطوبت نسبی حداقل، تابش خورشیدی و سرعت باد در ارتفاع دو متری مربوط به دوره زمانی ۲۰ ساله ( ۱۳۹۹ - ۱۳۸۰) ایستگاه سینوپتیک دلفان استفاده شد. نتایج ارزیابی نشان داد مدل ماهرینگر با RMSE=۱/۲۹,R۲=۰/۹۸,AARE=۰/۱۴,NS=۰/۹۳,MAE=۰/۹۸ بیشترین دقت و مدل مکینگ با RMSE=۵/۱۹,R۲=۰/۸۶,AARE=۱/۳۴ و MAE=۴/۱۶ پائین ترین دقت را نسبت مدل مرجع داشته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آرین حیدری مطلق
دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی، گروه مهندسی آب، دانشگاه شهید چمران اهواز
عبدالرحیم هوشمند
دانشیار، گروه مهندسی آب، دانشگاه شهید چمران اهواز