بررسی تجربی بازده حرارتی در مشعل متخلخل جهت استفاده در مصارف توان پایین

این پژوهش به بهبود عملکرد یک مشعل متخلخل کم توان مطابق استاندارد ملی جهت انجام آزمون های راندمان حرارتی و دما با سوخت گاز طبیعی پرداخته ا ست. فوم سرامیکی سیلیکون کارباید و فوم فلزی مسی به عنوان محیط متخلخل در بستر آزمون به کار رفته است. از شیوه های مختلفی اعم از تغییر جنس، ضخامت و چینش محیط متخلخل، اثر بازچرخش حرارت برای افزایش را ند مان حرارتی در بستر آزمون حاضر، استفاده شده است. تغییر جنس محیط متخلخل از سرامیک به فلز در طی یک فرآیند گرمایشی استاندارد ، در نسبت هم ارزی ۰.۸۹۴ باعث افزایش %۲.۱۴ بازده حرارتی شده ا ست. تغییر رژیم احتراق از پیش آمیخته جزئی به پیش آمیخته کامل، باعث تغییر دمای کف ظرف آزمون از ۸۵۰ به ۱۳۰۰ و باعث کاهش انتشار آلاینده CO، از ۴ppm به ۰.۳ppm شده ا ست و از طرفی دیگر بدلیل افزایش دما در ناحیه احتراق، آلاینده از ۰.۱ به ۰.۲ افزایش می یابد. راندمان حرارتی برای محیط متخلخل جدید سرامیکی که به طور عمده مت شکل از اکسید سیلی سیم و اکسید منیزیم و همچنین آلومینا (Al۲O۳) بود؛ برای فاصله ی منتخب D =۱ cm بین کف ظرف آزمون و سطح مشعل در توان ۱,۵۶ کیلووات، %۶۱.۷ بدست آمد که افزایش چشم گیری نسبت به آزمون های قبلی داشت.