کارکرد زبان و گفت وگو در حکایات اسرارنامه عطار

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 179

فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JBASH-13-1_004

تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1401

چکیده مقاله:

گفت وگو یکی از عناصر لازم و مهم ادبیات روایی است.اسرارنامه ی عطارکه اثری روایی تعلیمی است، حکایت های دلنشینی دارد. در این حکایتها گفت وگو نقش مهمی دارد تاآنجاکه جای کردار را گرفته است. عطار در این حکایت ها با استفاده از شیوه های مختلف گفت وگو، از جمله گفت وگوی مستقیم، غیرمستقیم، درونی و نمایشی به خوبی از این عنصر برای پیشبرد داستان بهره جسته است. در اسرارنامه گفت وگوها از نظر تعدد صداها، چند طرفه، دو طرفه، یک طرفه و روایت، تک صدایی راوی است. گفت وگوهای دو طرفه از حیث تعداد و از بعد تنوع طرفین، بیشترین تعداد و تنوع را به خود اختصاص داده است. زبان در گفتوگوی حکایت های اسرارنامه، حداقل یکی از شش کارکرد ارجاعی، عاطفی، ترغیبی، فرازبانی، همدلی و ادبی را به عهده دارد. سه کارکرد ارجاعی، عاطفی و ترغیبی بیشترین سهم از انواع نقش های زبانی را دارند. در این مقاله، انواع گفت وگو، به ویژه گفت وگوهای دوطرفه ی حکایت های اسرارنامه و کارکرد زبان در آن ها را بررسی کرده ایم. نتیجهی بررسی نشان میدهد که عطار اسرارنامه را به منظور تعلیمات عرفانی سروده و روایت را راه مناسبی برای مقصود خود یافته است. وی بیش از همه ی وجوه فعل، از وجه خبری استفاده کرده است و زبان او بیشتر نقش ارجاعی و در مرتبه ی بعد نقش عاطفی و ترغیبی دارد و به اعجاز زبان در بیان مفاهیم آگاهی کافی داشته است.  

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: اسرارنامه ، ارجاعی ، ترغیبی ، عاطفی ، گفت وگو

نویسندگان

عباس باقری

زبان و ادبیات فارسی،دانشکده ادبیات و زبانهای خارجه، دانشگاه تبریز

محمد مهدی پور

زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تبریز

ابراهیم رنجبر

زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تبریز

اسدالله واحد

زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تبریز

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • احمدی، بابک. (۱۳۸۴). ساختار و تاویل متن. تهران: مرکز ...
  • اشرف زاده، رضا. (۱۳۷۳). تجلی رمز و روایت در شعر ...
  • امانی، فاطمه. (۱۳۸۹). «عناصر داستانی حکایت زن پارسا در الهی ...
  • پورنامداریان، تقی .(۱۳۸۰). در سایه ی آفتاب: شعر فارسی و ...
  • .(۱۳۸۲). دیدار با سیمرغ: شعر و عرفان و اندیشه های ...
  • تقوی، محمد و اندیشه قدیریان. (۱۳۸۷). «ویژگی های ساختاری و ...
  • تودوروف، تزوتان. (۱۳۹۲). بوطیقای ساختارگرا. ترجمه ی محمد نبوی. ...
  • سجادی، جعفر. (۱۳۷۹). فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی. تهران: طهوری ...
  • داد، سیما. (۱۳۷۵). فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: مروارید ...
  • ریتر، هلموت. (۱۳۸۸). دریای جان: سیری در آرا و احوال ...
  • زرین کوب، عبدالحسین. (۱۳۷۴). با کاروان حله. تهران: علمی ...
  • (۱۳۸۰). صدای بال سیمرغ: درباره ی زندگی و اندیشه عطار. ...
  • سلدن، رامان و پیترو ویدوسون. (۱۳۷۷). راهنمای نظریه ی ادبی ...
  • سلیمانی، محسن. (۱۳۸۳). فن داستان نویسی. تهران: امیرکبیر ...
  • صفوی، کوروش. (۱۳۹۰). از زبان شناسی به ادبیات. تهران: سور ...
  • صنعتی نیا، فاطمه. (۱۳۶۹). مآخذ قصه ها و تمثیلات مثنوی ...
  • علی زاده، ناصر و سونا سلیمیان. (۱۳۹۱). «کانون روایت در ...
  • عطار نیشابوری، فریدالدین محمد. (۱۳۸۸). اسرارنامه. مقدمه، تصحیح و ...
  • فرد، رضا. (۱۳۷۷). فنون آموزش داستان کوتاه. تهران: امیرکبیر ...
  • فروزانفر، بدیع الزمان. (۱۳۷۴). شرح احوال و نقد و تحلیل ...
  • فضائلی هاشمی، سعید. (۱۳۷۷). شیوه های داستان نویسی بلند. تهران: ...
  • فلکی، محمود. (۱۳۸۲). روایت داستان (تئوری های پایه یی داستان ...
  • میرصادقی، جمال.(۱۳۷۶). عناصر داستان. تهران: سخن ...
  • مستور، مصطفی. (۱۳۷۹). مبانی داستان کوتاه. تهران: مرکز ...
  • نجفی، ابوالحسن. (۱۳۸۰). مبانی زبان شناسی و کاربرد آن در ...
  • نوبل، ویلیام. (۱۳۷۷). راهنمای نگارش و گفت وگو. ترجمه ی ...
  • وستلند، پیتر. (۱۳۷۱). شیوه های داستان نویسی. ترجمه ی ...
  • یونسی، ابراهیم. (۱۳۶۵). هنر داستان نویسی. تهران: سهروردی ...
  • نمایش کامل مراجع