آیا میتوان بارنامه الکترونیکی را به عنوان یک روش انتقال پذیرفته شده تحت قوانین تجارت بین الملل بکار برد؟ مطالعه کوششها و احتمالات امکان پذیر

ظهور فناوری جدید تاثیر عمیقی بر تجارت جهانی دارد. ازیک طرف موجب تکامل شیوه های جدید شده و با اتخاذ طرقجدید دادوستد، تجارت را تسهیل کرده است و از طرف دیگر، به خاطر برآمدن جایگزین های کارآمدتر برای چند شیوه موجود یا ناسازگاری طرق گذشته با سرعت تغییرات کنونی، آن شیوه ها را منسوخ کرده است. در میان این طرق، طریقه استفاده از بارنامه است. سه قرن است که این سند بر تجارت دریایی حاکم بوده است، اما در تجارت نوین امروزی و اتخاذ طرق الکترونیکی ارتباط تجاری، این سند در تلاش است تا شکوه گذشته خود را بازیابد. سیر تکامل این سند تجاری خود بیانگر این حقیقت است که شکوه آن هرگز هدیه هیچ قوه مقننه ای و یا هیچ ورق پاره ای از جانب آنها نبوده است، بلکه بارنامه از الزامات تجارت دریایی است به دلیل آنکه در پی آن بوده است که بتواند نیازهای تجارت دریایی را برآورده کند؛ اما کاربردهای نوین این سند همراه با چالشهای قانونی و عملی است. قانون که پس از تثبیت ارزش عملی بارنامه در تجارت دریایی، ماهیت حقوقی آن را به رسمیت شناخته بود، بار دیگر استفاده از آن در قالب الکترونیکی را با مانع مواجه کرده است. از طرف دیگر، چه بسا در دوره جدید تجارت نیز شاهد تصمیمگیری واحدی نسبت به نیاز تجار به این سند نیستیم. هر دوی این موقعیتها علامت سوالی برای آینده این سند باقی گذاشته اند. هدف از این کار پژوهشی بازنگری۵، رشد تاریخی این سند و ارزیابی کارکردهایی از آن است که این سند را در بین سایر اسناد دریایی برجسته کرده و توجه به دلایلی است که مانع از کاربرد آن در قالب الکترونیکی شده است. بعلاوه جهت احیای این سند با مشخصه های جدید تراکنش های الکترونیکی و ارتقای تجارت الکترونیکی آن در تجارت دریایی همانطور که در بخشهای تجارت هوایی و زمینی رایج است، این مقاله بازنگری کوششهای قانونگذار از جنبه های ملی و بین المللی و نیز طرحهای تجاری میپردازد.