پیش بینی رفتارهای ارتقادهنده ی سلامت از طریق حمایت اجتماعی ادراک شده و میانجی گری سبک های دلبستگی در زنان باردار در دوران شیوع کرونا

زمینه و هدف: با توجه به شیوع کرونا از سال ۱۳۹۸ در ایران و اثرات آن بر سلامت افراد مختلف، پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی و رفتارهای ارتقادهنده ی سلامت از طریق حمایت اجتماعی ادراک شده با میانجی گری سبک های دلبستگی انجام شد. روش پژوهش: روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه ی مورد مطالعه، زنان باردار شهر کرمان در دوران کرونا در بازه ی زمانی آذرماه تا بهمن ماه ۱۳۹۹ بود. ۲۷۱ نفر از این زنان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش عبارتند از: پروفایل سبک زندگی ارتقادهنده ی سلامت ویرایش شده HPLP-II مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده ی چندبعدی MSPSS مقیاس سبک های دلبستگی بزرگسالان هازن و شاور ASQ. جهت آزمون فرضیه ها از معادلات ساختاری با نرم افزار AMOS۲۳ و تکنیک بوت استرپ استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که رفتارهای ارتقادهنده ی سلامت توسط حمایت اجتماعی ادراک شده پیش بینی می شود. در این پژوهش اثر متغیر میانجی معنادار نشد. نتیجه گیری: با توجه به این یافته می توان گفت که حمایت اجتماعی ادراک شده می تواند رفتارهای ارتقادهنده ی سلامت را پیش بینی کند. لذا پیشنهاد می شود برنامه های ویژه ای جهت افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده در زنان باردار در مراکز درمانی اجرا گردد.