تاثیر حاکمیت قراردادی و رابطه ای بر عملکرد پروژه با نقش میانجی فرصت طلبی و نقش تعدیلگر الزامات ریسک (مورد مطالعه: شرکت های توسعه نرم افزار در مخابرات ایران در شهر کرج)

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 177

فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HLSPCONF02_095

تاریخ نمایه سازی: 23 خرداد 1401

چکیده مقاله:

در سالهای گذشته، متخصصان و دانشگاهیان، از اثربخشی کم و عملکرد ضعیف در پروژه های IT، نگران شدند. مطالعات قبلی، یک سری عوامل اساسی، شامل مکانیزم های حاکمیت پروژه موثر که می توانند عملکرد پروژه و فرصت طلبی را مهار کنند، را آشکار کرده اند. اما، یکی از سوالات مشهود که به ذهن می آید این است که این مکانیزم های حاکمیتی در بهبود عملکرد یک سازمان IT و پروژه توسعه نرم افزار در حضور عوامل ریسک، چقدر موثر می باشند. هدف این پژوهش تاثیر حاکمیت قراردادی و رابطه ای بر عملکرد پروژه با نقش میانجی فرصت طلبی و نقش تعدیلگر الزامات ریسک (مورد مطالعه: شرکت های توسعه نرم افزار در مخابرات ایران در شهر کرج) هدف عمده پژوهش حاضر می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی – همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان شرکت های توسعه نرم افزار در مخابرات ایران در شهر کرج می باشد. طبق محاسبه نرم افزار سمپل پاور ۱۳۸ را به عنوان نمونه انتخاب کردیم. در این پژوهش از دو روش کتابخانه ای و میدانی جهت گرداوری اطلاعات استفاده شده است سپس با استفاده از پرسشنامه استاندارد حق و همکاران (۲۰۱۹) که حاوی ۳۹ سوال بودند، داده ها را جمع آوری کرده و مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم. که پایایی و روایی نیز تایید شد. همچنین تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و Smart PLS صورت گرفته است نتایج حاصل از نرم افزار مدلسازی معادلات ساختاری PLS نشان داد که حاکمیت قراردادی و رابطه ای بر عملکرد پروژه ها تاثیر مثبت و معنیداری دارد و حاکمیت رابطه ای و قراردادی بر فرصت طلبی تاثیر مثبت و معنیداری دارد و همچنین متغیر تعدیلگر الزمات ریسک بر تاثیر حاکمیت قراردادی بر عملکرد پروژه و حاکمیت رابطه ای بر عملکرد پروژه را تعدیل می کند و رابطه بین حاکمیت قراردادی و حاکمیت رابطه ای بر عملکرد پروژه ، فرصت طلبی نقش میانجی دارد.

نویسندگان

شمس الدین نیک منش

استادیار دانشگاه پیام نور ، تهران ، ایران

نفیسه عسکری

دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت کسب و کار گرایش سیستم های اطلاعاتی و فناوری اطلاعات ، دانشگاه پیام نور