بررسی رابطه و سهم تنظیم شناختی هیجان در سازش یافتگی زنان دارای فرزند با اختلال طیف اتیسم

این پژوهش با هدف بررسی رابطه و سهم تنظیم شناختی هیجان شناختی در سازش زنان دارای فرزند با اختلال طیف اتیسم صورت گرفت.روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی و همبستگی می باشد.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران دارای کودک در خود مانده(اتیسم)بود که در ماه های خرداد و تیر سال۱۴۰۰ به مراکز مشاوره و روان درمانی اداره بهزیستی شهرستان شیراز مراجعه نموده بودند.نمونه مورد مطالعه این پژوهش را ۲۸۰ مادر دارای کودک در خود مانده تشکیل می دادند مه به صورت تصادفی و بر اساس فرمول کوکران از میان کلیه مادران با کودک طیف اتیسم مراجعه کننده به مرکزمشاوره و روان درمانی اداره بهزیستی انتخاب شدند.روش جمع آوری داده ها بر اساس پنج پرسش نامه استاندارد تنظیم هیجان فرم کوتاه گارنفسگی و همکاران۲۰۰۶ و پرسش نامه سازگاری اسپاینر۱۹۹۲ بود.تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسش نامه ها از طریق نرم افزار spss ۲۴ در دو بخش توصیفی و استنباطی،به وسیله آزمون(همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) انجام پذیرفت.نتایج تحقیق نشان داد که بین تنظیم هیجانی و سازش یافتگی ماردان دارای کودک طیف اتیسم رابطه معناداری وجود دارد Pتنظیم شناختی هیجان در سازش یافتگی مادران کودکان طیف در خود مانده را نشان می دهد.لذا پیشنهاد می شود مداخلات آموزشی-درمانی در جهت کمک به مادران کودکان طیف در خود مانده طراحی گردد تا به مثابه آن بتوان به بهبود سازش یافتگی آن ها کمک نمود