نقش رفتار های کلامی و غیر کلامی والدین در بهبود کیفیت تربیت کودکان

خانواده اولین نهاد تربیتی کودک است و والدین نقش مهم و کلیدی در تربیت کودکان دارند. رفتار والدین در ابعاد کلامی و غیر کلامی تاثیر مهمی در شخصیت و رفتار کودکان دارد. از آنجایی که نقش رفتار عینی و غیر کلامی برای کودک رساتراز رفتار کلامی است در این مقاله بیشتر به نقش رفتارهای عینی والدین و درک بیشتر این رفتار توسط کودکان پرداخته شده است از طرفی چگونگی سازماندهی رفتار کلامی والدین و شیوه های استفاده از واژه های و چگونگی بیان مثبت آنها در ارتباط با کودکان هم مورد توجه قرار گرفته است. روش بکار گرفت شده دراین تحقیق روش کیفی اسنادی کتابخانه ای است. منابع شامل کتب داخلی و خارجی، ترجمه و مقالات مجلات تربیتی داخلی است که به صورت مستقیم مورد استفاده قرار گرفته اند. بطور کلی والدین به عنوان اصلی ترین الگوی کودکان می توانند با هماهنگی و تمرکز بر رفتار خود و بخصوص رفتارهای غیر کلامی در جهت ساماندهی رفتارهای کودکان خود و تربیتی موفق گام های اساسی بردارند.