تهیه الکترود اصلاح شده با کامپیزیت پلیمری و بررسی رفتار الکتروشیمیایی و پایداری آن

هدف از مطالعه حاضر بررسی رفتار الکترودهای اصلاح شده با کامپوزیت پلی دی آلیل دی متیل آمونیوم کلرید (PDDA) و پلی آنیلین (PA) می باشد. PDDA دارای ساختار نمک آمونیوم چهارتایی است که از مونومر دی آلیل دی متیل آمنیوم کلرید به دوست می آید و دارای ساختار شیمیایی منحصر به فردی است. وجود بار مثبت نمک آمونیوم چهارتایی روی این پلیمر خواص هیدروفیلی زیادی به آن بخشیده و به عنوان پلیمر محلول درآب و پلی الکترولیت کاربرد دارد. هدایت الکتریکی PDDA، به اندازه کافی خوب نیست که توسعه و کاربرد آن در سنسورهای الکتروشیمیایی را تا حدی محدود می کند. یکی از راهکارها برای افزایش هدایت این پلیمر و امکان کاربرد آن در سنسورهاء کامپو زکردن این پلیمر با پلیمرهای رسانا نظیر پل ی آنیلین می باش دکه د رکنار ویژگیهای جالب توجه. فرآایند پذیری پایینی دارد.یکی از روش های به کار رفته برای بهبود فرایند پذیری و افزایش ویژگی های مکانیکی پلی آنیلین. مخلوط کردن اینپلیمر با انواع پلیمر ها یآلی با قدرت مکانیکی زیاد و کامپوزیت ها است. با توجه به مطالب ذکر شده و اهمیت اجزای بکار رفته در اصلاح الکترود و خصوصیات متفاوت این اجزاء در این کار پژوهشی تصمیم بر آن شد از الکترود مغز مداد با نسبت های متقفاوت اصلاحگرهای دکر شده تهیه و تاثیر پیش نیمار الکترود در فرایند اصلاح سطح بررسی گردد. در ادامه رفتار الکتروشیمیایی الکترودهای تهیه شده در pH های مختلف و در داخل محلول (K(۳)F(CN)(۶)/K(۴)Fe(CN)(۶همچنین پایداری این الکترود ها در محلو ل آبی نیز مورد بررسی قرا رگرفت و نتایج الکتروشیمیایی و ننایج تصویر برداریمیکروسکوپ الکترونی روبشی امکا ن کاربرد الکترودهای دکر شده در محلول های آبی را تایید کردند.