حکمروایی شایسته مبتنی بر مشارکت جوامع محلی در مسیر توسعه پایدار (مطالعه موردی: سکونتگاه های روستایی شهرستان ری)

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 227

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IAGRP03_043

تاریخ نمایه سازی: 5 مرداد 1401

چکیده مقاله:

تحقیق حاضر با هدف سنجش حکمروایی شایسته مبتنی بر مشارکت جوامع محلی در مسیر توسعه پایدار در سکونتگاه های روستایی شهرستان ری انجام شده است. این پژوهش به لحاظ روش، پیمایشی و از نظر هدف، کاربردی محسوب میشود. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش، شامل روستاهای بالای ۲۰۰۰نفر جمعیت در بخش های (فشافویه، قلعه نو، مرکزی، کهریزک، خاوران) میباشد. کل جمعیت روستاهای مورد مطالعه (۶۹۹۹۹) نفر است که بر اساس نمونه گیری تصادفی (فرمول کوکران) تعداد (۳۸۵) نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گردیده شد، و حجم نمونه در هر یک از روستاها بر حسب درصد تعیین شد. در بخش متخصصان و شوراهای روستا بر اساس نمونه گیری هدفمند، تعداد ۲۰نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گردیده شد. در ابتدا جهت بررسی میزان مشارکت جوامع محلی از آزمون تی تک نمونه ای استفاده گردید. نتایج گویای مشارکت نسبتا متوسط رو به بالای جوامع محلی در روستاهای مورد مطالعه است. همچنین در مطالعه همبستگی حکمروایی شایسته مبتنی بر مشارکت جوامع محلی و توسعه پایدار در ابعاد اقتصادی و اجتماعی، بررسی مقادیر ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین تمامی متغیرهای وابسته (توسعه پایدار اقتصادی و اجتماعی) با حکمروایی شایسته مبتنی بر مشارکت جوامع محلی رابطه مثبت و معنی داری در سطح اطمینان ۹۹درصد وجود دارد. در ادامه نیز جهت رتبه بندی گویه های اقتصادی و اجتماعی از دیدگاه متخصصان، از نرم افزار Expert Choice استفاده شده است، نتایج نشان داد، در بین گویه های اقتصادی، گویه افزایش سرمایه صندوق های محلی با وزن به دست آمده ۰/۱۴۳، بالاترین رتبه و گویه مالکیت مسکن با میانگین ۰/۰۹۸، پایین ترین رتبه را به خود اختصاص داده است، و در بین گویه های اجتماعی، گویه افزایش مشارکت اجتماعی با وزن به دست آمده۰/۱۳۴، بالاترین رتبه و گویه بهبود وضعیت خدمات عمومی با وزن به دست آمده ۰/۰۷۸، پایین ترین وزن و رتبه را به خود اختصاص داده است. در نهایت، جهت تحلیل فضایی سکونتگاه های روستایی شهرستان ری بر اساس توسعه پایدار با تاکید بر حکمروایی شایسته مبتنی بر مشارکت جوامع محلی از مدل الکتره فازی استفاده گردید. نتایج نشان داد، روستای قمصر بالاترین رتبه و روستاهای چهل قز و ده خیر و قاسم آباد تهرانچی پایین ترین رتبه را از نظر پایداری اقتصادی و اجتماعی به خود اختصاص داده اند.

نویسندگان

سیاوش عطایی

کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

حسین توکلی کجانی

دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یادگار امام خمینی، شهرری، تهران، ایران