جایگاه فرزند و عوامل شناختی آسیب زا نسبت به روش های تربیت اسلامی در تربیت فرزند

امروزه تربیت اسلامی فرزندان از مهمترین دغدغه های دینداران محسوب می شود. اسلام نیز به عنوان یک دین کامل ، مجموعه ای از آموزه های وحیانی را در خود جای داده است. با وجود این ، مساله تربیت اسلامی فرزندان در خانواده ها از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست. مهم ترین مسئله در این پژوهش ، آسیب شناسی تربیت اسلامی فرزند است و هدف از انجام آن دستیابی به عوامل شناختی آسیب زا در تربیت اسلامی فرزند است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که روش هایی مانند اعتقاد به فرزند سالاری ، تقلید کورکورانه ، باور به تربیت سخت و خشن ، وجود انتظارات افراطی ، اعتقاد به تاثیر معجزه آسای گفتار و مساوی دانستن آموزش دینی با تربیت دینی از جمله عوامل شناختی آسیب زا نسبت به روشهای تربیت اسلامی فرزند است. پژوهش حاضر به صورت مطالعه مروری میباشد و روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی ، از نوع کیفی میباشد و شیوه گردآوری داده ها به صورت کتابخانه ای است که از منابع مدون شامل کتاب ها ، رساله ها و مقالات مختلف استفاده شده است.