بررسی عناصر داستانهای شگفت انگیر در داستان دقوقی از دیدگاه مکتب سوررئالیسم

مکتب سوررئالیسم از مکاتب پرطرفدار قرن بیستم به شمار میرود. این مکتب دارای شاخصه هایی است که به کارگیری آنها در آثار ادبی باعث غنی تر شدن و پرمخاطب شدن آثار هنری می گردد. یکی از عناصر مکتب یاد شده امر شگفت انگیز است که خود به زیرشاخه های: درآمیختگی و مبهم بودن زمان و مکان، فضای وهمناک، تصاویر حیرت آور، اتفاق های عجیب و شگفت، موجودات عجیب و غریب، شخصیت های ناشناس، وجود گذرگاه هایی همچون خواب و رویا و مراقبه و مکاشفه تقسیم می شود. از آنجایی که اشعار مثنوی به دلیل پیچیدگی های معنایی و هنرورزیهای زبانی، همواره از متون باز به شمار میآید و داستان دقوقی از اسرار آمیزترین روایتهای مثنوی مولوی است، پژوهش حاضر که از نوع کتابخانه ای و توصیفی تحلیلی است، نشان داد که داستان یاد شده منطبق با مولفه ی امر شگفت، مولانا هفت صد سال قبل پیش از اینکه نظریه پردازان غربی سورئالیسم را تدوین کنند، داستانی با این مضمون سروده است.