اثر بخشی تئاتردرمانی بر تکانشگری کودکان مبتلا به ADHD

اختلال (نقص توجه-بیش فعالی) یا به اختصار ADHD یک اختلال رشدی مربوط به خودکنترلی است . این اختلال شامل مشکلاتی در دامنه توجه، کنترل تکانه و سطح فعالیت و جنب و جوش میشود. اختلال نقص توجه- بیش فعالی در کودکان با مشکلات بیشفعالی، تکانشگری، عدم توجه و همچنین مشکلاتی در روابط اجتماعی همراه میشود. هدف پژوهش حاضر اثر بخشی تئاتردرمانی بر تکانشگری کودکان مبتلا به ADHD بودهاست. طرح آزمایشی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفادهشدهاست. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان مبتلا به ADHD مدارس ابتدایی شهر اصفهان در سال ۱۳۹۷ میباشد. که تعداد۱۶ نفر انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند.گروه کنترل در ۸ جلسه، به صورت هر هفته ۲ جلسه در تئاتر درمانی شرکت نمود . ابزار گردآوری داده ها مقیاس تکانش گری هیرسچفیلد و همکاران (۱۹۶۵) بود. نمره های خام که در این آزمون به دست آمد توسط SPSS و به وسیله آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت نتایج پژوهش نشان داد که تئاتردرمانی بر تکانشگری کودکان مبتلا به ADHD تاثیر معنی داری داشته وباعث کاهش تکانشگری آنها گردیده است.