تعیین قانون حاکم در داوری های بین الدولی

در حقوق داخلی برای رفع و حل و فصل اختلافات بین افراد شرکت ها و دولت ها، مقرراتی وضع شده است . در رابط بین الملل نیز برای حل وفصل اختلافات اعم از کشوری و سازمانی و بین المللی و شرکتی مقرراتی وجود داشته است و در محدوده خود به آن اختلاف رسیدگی می شود .داوری براساس ماده ۳۳ منشور سازمان ملل متحد یکی از راه حل های حل و فصل اختلاف به شکل مسالمت آمیز می باشد . در این مقاله با روشتحلیلی و توضیفی برگرفته از آراء بین المللی، نحوه تعییر قواعد حقوقی قابل اجرا در داوری های بین الدولی در دو حالت توافق و سکوت طرفینمورد بحث قرار می گیرد . توافق دولتها در خصوص قانون حاکم با محدودیت مواجه است و درکنار تعیین قانون حاکم در فرض سکوت طرفین، صدورحکم کدخدامنشانه بررسی می شود.