بررسی رابطه کارآفرینی شرکتی و توسعه پایدار شهری با استفاده از الگوی شهرکارآفرین

با افزایش پدیده شهرنشینی، مشکلات اقتصادی و اجتماعی زیادی بروز کرده است، لذا نظام مدیریت شهری با استفاده از ابزارها وسیاست های مختلف درصدد ایجاد توسعه پایدار در کلان شهرها هستند. یکی از این سیاست ها توسعه شهرکارآفرین است. هدف از انجاماین تحقیق تبیین نقش کارآفرینی شرکتی در فرآیند شکل گیری شهرکارآفرین به عنوان راهکار توسعه پایدار در کلان شهرها می باشد.همچنین نقش کارآفرینی شرکتی در ایجاد زیرساخت های لازم برای ایجاد شهرکارآفرین، مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه،روش تحقیق از نوع کیفی است و از روش نظریه برخاسته از داده به شیوه نوخاسته استفاده شده است، بطوریکه ابتدا داده های کیفی بابررسی پیشینه تحقیق و با بهره گیری از روش مرور سیستماتیک و نیز با استفاده از ابزارهای تحلیل و کدگذاری محتوا، گردآوری وساختار اولیه دسته بندی متغیرها بدست آمد. در ادامه با توجه به تجربه ی زیسته ی نگارندگان مقاله که هر کدام در زمینه ی اینتحقیق، دارای تخصص علمی و عملی می باشند، متغیرها و مولفه های اصلی پژوهش احصا گردید و نهایتا مدل مفهومی تحقیق بدستآمد. یافته های پژوهش نشان داد که ضمن دسته بندی مولفه ها در سه دسته ۱) شرایط ساختاری، ۲) تعامل اجتماعی کارگزاران وساختار و ۳) پیامدها؛ شهرکارآفرین به عنوان یک سیاست جدید در توسعه پایدار کلان شهرها مطرح می باشد و یکی از راهکارهای ایجادآن، توسعه کارآفرینی شرکتی است بطوریکه کارآفرینی شرکتی و عملکرد اقتصادی کلان شهرها رابطه مثبت و معنی داری با یکدیگر دارند.